ΧΡΟΝΟΣ ΟΘΟΝΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΝΗΠΙΩΝ, ΝΕΑ ΕΡΕΥΝΑ

Νέα έρευνα δείχνει ότι τα παιδιά ενός έτους που εκτίθενται σε περισσότερο χρόνο οθόνης μπορεί να έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν αναπτυξιακή καθυστέρηση στην ηλικία των δύο και των τεσσάρων ετών.

Οι γονείς που επιτρέπουν στα μωρά τους να περνούν χρόνο σε τηλεοράσεις, τηλέφωνα, ταμπλέτες και άλλες συσκευές μπορεί να θέλουν να ξανασκεφτούν αυτήν την ιδέα, καθώς μια νέα μελέτη δείχνει ότι ο υπερβολικός χρόνος οθόνης μπορεί να μην ωφελήσει τη γνωστική ανάπτυξη του παιδιού. Προηγούμενες μελέτες δείχνουν ότι ο παρατεταμένος χρόνος οθόνης κατά τη βρεφική ηλικία μπορεί να οδηγήσει σε κακή λειτουργία του εγκεφάλου στην παιδική ηλικία και τα παιδιά που αφιερώνουν πολύ χρόνο παρακολουθώντας οθόνες μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης και άγχους όταν φτάσουν στην εφηβεία.

Τώρα, νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στις 21 Αυγούστου στο JAMA Pediatrics έχει βρει συνδέσμους μεταξύ της χρήσης του χρόνου οθόνης σε παιδιά ενός έτους και των αναπτυξιακών καθυστερήσεων στις ηλικίες δύο και τεσσάρων ετών. Η μελέτη συμπεριέλαβε 7.097 παιδιά και τους γονείς τους από την Ιαπωνία που προσλήφθηκαν σε 50 μαιευτικές κλινικές και νοσοκομεία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μεταξύ Ιουλίου 2013 και Μαρτίου 2017.

Οι επιστήμονες κατέγραψαν την έκθεση στον χρόνο οθόνης των νεαρών συμμετεχόντων σε ηλικία ενός έτους μέσω ενός ερωτηματολογίου γονέων. Στη συνέχεια, αξιολόγησαν την παρουσία αναπτυξιακών καθυστερήσεων στις ηλικίες δύο και τεσσάρων, χρησιμοποιώντας την ιαπωνική έκδοση των ερωτηματολογίων Ages & Stages, Τρίτη Έκδοση. Η ομάδα διαπίστωσε ότι σε ηλικία ενός έτους, το 51,8% των παιδιών είχαν λιγότερο από μία ώρα οθόνης, το 29,5% είχε 1 έως λιγότερο από 2 ώρες, το 17,9% είχε 2 έως λιγότερο από 4 ώρες και το 4,1% είχε 4 ή περισσότερες ώρες οθόνης.

Όταν τα παιδιά έφτασαν τα δύο και τα τέσσερα χρόνια, οι αξιολογήσεις της αναπτυξιακής καθυστέρησης έδειξαν ότι ο χρόνος οθόνης του ενός έτους συσχετίστηκε με αναπτυξιακές καθυστερήσεις στην επικοινωνία, τις αδρές κινητικές και λεπτές κινητικές δεξιότητες, την επίλυση προβλημάτων και τις προσωπικές και κοινωνικές δεξιότητες.
Συγκεκριμένα, στην ηλικία των δύο ετών, σε σύγκριση με τους νέους με λιγότερο από μία ώρα οθόνης την ημέρα, τα παιδιά που είχαν τέσσερις ή περισσότερες ώρες οθόνης την ημέρα ήταν:

• Σχεδόν πέντε φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν καθυστερήσεις στην επικοινωνία
• Σχεδόν τρεις φορές πιο πιθανό να έχουν καθυστερήσεις στις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων
• Δύο φορές πιο πιθανό να έχουν καθυστερήσεις προσωπικών και κοινωνικών δεξιοτήτων
• Σχεδόν δύο φορές πιο πιθανό να παρουσιάσουν καθυστέρηση λεπτής κινητικής δεξιότητας
• Μιάμιση φορά πιο επιρρεπείς σε καθυστερήσεις στις αδρές κινητικές δεξιότητες

Σε παιδιά τεσσάρων ετών, σε σύγκριση με εκείνα που έλαβαν λιγότερο από μία ώρα οθόνη, εκείνα με τέσσερις ή περισσότερες ώρες παρακολούθησης συσκευών καθημερινά είχαν σχεδόν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν καθυστερήσεις στις δεξιότητες επικοινωνίας και σχεδόν δύο φορές περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν αναπτυξιακή εμπειρία. καθυστερήσεις στις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων. Ωστόσο, στα παιδιά ηλικίας τεσσάρων ετών, άλλοι τομείς, συμπεριλαμβανομένων των προσωπικών και κοινωνικών δεξιοτήτων και των λεπτών και ακαθάριστων κινητικών δεξιοτήτων, δεν επηρεάστηκαν από τον χρόνο οθόνης στην ηλικία του ενός.

Ωστόσο, οι συγγραφείς της μελέτης λένε ότι αν και ο περισσότερος χρόνος οθόνης μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ανάπτυξη, τα εκπαιδευτικά προγράμματα μπορεί να έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα, επικαλούμενοι μια προηγούμενη μελέτη που διαπίστωσε ότι ο χρόνος που αφιερώνεται στην οθόνη για εκπαιδευτικό περιεχόμενο συνδέεται με αύξηση των γλωσσικών δεξιοτήτων.

«Επειδή είναι δύσκολο να περιοριστεί ο χρόνος οθόνης γενικά στον σημερινό κόσμο των ηλεκτρονικών συσκευών, μπορεί να είναι ωφέλιμο να εντοπιστούν και να περιοριστούν οι πτυχές του χρόνου οθόνης που σχετίζονται με αναπτυξιακές καθυστερήσεις, αξιοποιώντας παράλληλα τις εκπαιδευτικές πτυχές», έγραψαν οι συγγραφείς.
Επιπλέον, οι γονείς που ενδιαφέρονται να μειώσουν τον χρόνο που αφιερώνουν τα παιδιά τους σε συσκευές μπορούν να εφαρμόσουν στρατηγικές παρέμβασης στον χρόνο χρήσης για να τροποποιήσουν τις συνήθειες του παιδιού τους στην οθόνη.

Μελέτη

JAMA Pediatrics. Screen Time at Age 1 Year and Communication and Problem-Solving Developmental Delay at 2 and 4 Years.