Ανέκαθεν οι λαοί μετέδιδαν τους κανόνες, την ηθική και τις αξίες της κοινωνίας τους με τη βοήθεια των παραμυθιών, τα οποία ήταν αρχικά μια αφήγηση για μεγάλους (και μάλιστα για τη διασκέδαση των μεγάλων) και αργότερα, ουσιαστικά κρατώντας το ίδιο περιεχόμενο, έγιναν διήγηση και ιστορία για παιδιά.
Τα παραμύθια πάντα επηρέαζαν τους ανθρώπους. Εκτός, όμως από τη θέση τους στα ήθη, τα έθιμα και στις μνήμες μικρών και μεγάλων, τα παραμύθια έχουν σημαντική θέση και στη σύγχρονη ψυχοθεραπεία.
Όταν οι υποδείξεις δεν επαρκούν…
Όπως ξέρουμε όλοι, τα λόγια μας συνήθως δεν επαρκούν για να καταφέρουμε αλλαγές στην συμπεριφορά των άλλων ανθρώπων και ιδιαίτερα των παιδιών. Και μάλιστα, όσο πιο συχνά ακούει ένα παιδί τα «κηρύγματα» μας, τόσο λιγότερο αποτελεσματικές είναι οι σοφές μας συμβουλές.
Η συμβολή των παραμυθιών
Δεν είναι αλήθεια ότι ένα πικρό χάπι καταπίνεται πιο εύκολα όταν είναι τυλιγμένο με μια γλυκιά στρώση; Ένα άμεσο κήρυγμα μπορεί αν το απορρίπτει κανείς, ενώ συμβουλές «τυλιγμένες» σε μια διασκεδαστική ιστορία, με μια ωραία πλοκή και ένα αίσιο τέλος μπορεί να γίνουν πιο εύκολα δεκτές.
Το παραμύθι, λοιπόν, βοηθά να αναγνωρίζουμε ευκολότερα τα αρνητικά συναισθήματα που νιώθει ένα παιδί και αν το οδηγήσουμε να διορθώσει τυχόν «κακές συμπεριφορές»
Με το παραμύθι επηρεάζουμε τις πεποιθήσεις, για να γίνουν πιο χρήσιμες και λειτουργικές. Μπορούμε εύκολα για παράδειγμα να ενισχύσουμε το ενδιαφέρον ενός παιδιού για ένα ζωάκι, που περνάει δύσκολες καταστάσεις.
Το παιδί θα καταλάβει, θα το βιώσει και θα θέλει να κάνει κάτι για το ζωάκι. Πρώτα το παιδί ταυτίζεται εντελώς με το ζωάκι, αλλά μέσα στην ιστορία το παιδί θα γίνει ο σοφός ή ο ήρωας που καταλαβαίνει το ζωάκι και που θα το βοηθάει.
Έτσι το παιδί θα πάει από τον έναν ρόλο και την πεποίθηση –είμαι καημένο και αβοήθητο- στον άλλον, είμαι μεγάλος, μπορώ να βοηθήσω το ζωάκι. Ποιο παιδί άλλωστε δεν θέλει να είναι μεγάλο! Πολλά παραμύθια οδηγούν από θύμα σε ήρωα, από Σταχτοπούτα σε πριγκίπισσα κι έτσι τα παιδιά βιώνουν πολλούς ρόλους.
Συμβουλές προς… παραμυθάδες.
Το παραμύθι περιλαμβάνει τα προσωπικά προβλήματα ενός παιδιού και περιέχει το δικό του λεξιλόγιο και τη δική του ειδική ιστορία, μέσα στα βιώματα του αγαπημένου του ήρωα. Με τη βοήθεια του παραμυθιού, το παιδί θα νιώθει οικείο με αυτό, θα ταυτίζεται με τον ήρωα και θα θέλει να τον ακούει με χαρά και συχνά.
Όταν τα παιδιά θέλουν να ακούνε το ίδιο παραμύθι συνέχεια, σημαίνει ότι χρειάζονται. Τα παραμύθια πάντα τελειώνουν με μια άποψη της πραγματικότητας που είναι γεμάτη ελπίδα. Επίσης, είναι σημαντικό να αφήσουμε το παραμύθι ασχολίαστο! Δεν πρέπει να το μεταφέρουμε στο επίπεδο της λογικής, της συνείδησης.
Η ουσία είναι ακριβώς να δώσουμε στο παιδί την ελευθερία και τον χρόνο να πάρει από το παραμύθι αυτό που χρειάζεται. Πολλές φορές οι αποδείξεις είναι φανερές ότι κάνει κάτι με αυτό.
της Γιούλης Ηλιοπούλου
Διαβάστε επίσης...
Κρεμώδη Vegan ραβιόλια σπανάκι με γέμιση από κάσιους
Τα απλά υλικά και η εύκολη προετοιμασία κάνουν αυτά τα ζωντανά, γεμιστά ραβιόλια ένα νικητήριο δείπνο.
Περισσότερα