Οι Θεραπευτικές Ιδιότητες Του Βελονισμού: Συνέντευξη Με Τον Φυσίατρο- Βελονιστή Μιλτιάδη Καράβη

Όλο και περισσότεροι πάσχοντες σήμερα παγκοσμίως επιλέγουν πανάρχαιες εναλλακτικές μεθόδους ίασης, οι οποίες σε συνδυασμό με τη σύγχρονη δυτική ιατρική αποδεικνύονται ιδιαίτερα αποτελεσματικές. Μία από αυτές είναι ο βελονισμός. Συνάντησα τον Μιλτιάδη Καράβη, Φυσίατρο- Ειδικό Βελονιστή, κορυφή στο είδος του με πολλές περγαμηνές και μεγάλη εμπειρία στο χώρο του βελονισμού. Άλλωστε είναι Πρόεδρος της Ελληνικής Ιατρικής Εταιρείας Βελονισμού, ιδρυτικό μέλος της European Association of Acupuncture (Ε.Α.Α.), Λέκτωρ σε θέματα Βελονισμού του Πανεπιστημίου Ειρήνης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (Ο.Η.Ε.), Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Πόνου, Μέλος της Εταιρείας Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης με τον κατάλογο να μη σταματά εδώ. Στη συνέντευξη αυτή ο κ. Καράβης μας λύνει αρκετές απορίες πάνω στις τεχνικές του βελονισμού, στις θεραπευτικές του ιδιότητες (θεραπεία του πόνου, καταπολέμηση παχυσαρκίας, διακοπή του καπνίσματος) και άλλα. Διαβάστε την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξή του.   

Τι ακριβώς είναι ο Βελονισμός; Ο Βελονισμός είναι από τις αρχαιότερες θεραπευτικές τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν στον πλανήτη. Κοιτίδα της αρχαίας αυτής τέχνης θεωρείται η Κίνα και η ιστορία του ξεκινά περίπου το 2.700 π.Χ. Από τότε μέχρι σήμερα ο βελονισμός παρέμεινε αναλλοίωτος ως θεραπευτικό σύστημα, εξελίχθηκε και τελειοποιήθηκε. Είναι χαρακτηριστικό ότι την τελευταία εικοσαετία έχουν γραφτεί σε δυτικά περιοδικά πάνω από 5.000 ιατρικές μελέτες που αφορούν στο Βελονισμό ενώ έχουν εκδοθεί εκατοντάδες βιβλία που εξετάζουν τη «μυστηριώδη» φύση του.

Ποια τεχνική χρησιμοποιείται και με ποιο σκοπό;

Στο Βελονισμό ιδιαίτερα λεπτές βελόνες τοποθετούνται σε ειδικά σημεία του σώματος, γνωστά σαν «σημεία βελονισμού» με σκοπό:

• Να θεραπευθούν διάφορες παθήσεις.
• Να ανακουφιστεί ο ασθενής από βασανιστικά συμπτώματα.
• Να προληφθεί η εκδήλωση μιας ασθένειας.
• Να τονωθεί και να αναζωογονηθεί γενικά ο οργανισμός.
• Να σταματήσει ο οξύς ή χρόνιος πόνος.
• Να ελαττωθούν τα φάρμακα σε μια χρόνια πάθηση.
• Να καταπολεμηθεί η παχυσαρκία, το κάπνισμα, ο αλκοολισμός.

Υπάρχουν παρενέργειες ή αντενδείξεις κατά την εφαρμογή του;

Ο Βελονισμός είναι διεθνώς καθιερωμένος ως ένα ολοκληρωμένο θεραπευτικό σύστημα. Δεν έχει παρενέργειες και είναι εντελώς ακίνδυνος, όταν βέβαια εφαρμόζεται από σωστά εκπαιδευμένους ιατρούς που αυστηρά τηρούν τους κανόνες εφαρμογής του. Οι βελόνες που χρησιμοποιούνται είναι μιας χρήσεως ή ατομικές και αποστειρώνονται σε χειρουργικό κλίβανο, όπως ακριβώς τα χειρουργικά εργαλεία. Δεν υπάρχει πλήρης αντένδειξη. Απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή σε ανασοκατεσταλμενους ασθενείς, σε άτομα που κάνουν χρήση αντιπηκτικής αγωγής, σε ασθενείς με σοβαρή καρδιακή, αναπνευστική ή ηπατική ανεπάρκεια, βηματοδότη, σοβαρή λοίμωξη ή καχεξία. Ιδιαίτερες οδηγίες υπάρχουν για εγκύους, παιδιά κάτω από 8 ετών και οξέα φλεγμονώδη ή λοιμώδη νοσήματα.

Σε ποιες παθήσεις ενδεικτικά μπορεί να έχει εφαρμογή;

Όλο και περισσότερο σήμερα ο βελονισμός βρίσκει απήχηση στις αναπτυγμένες δυτικές κοινωνίες όχι μόνο στους πάσχοντες, αλλά κυρίως ανάμεσα στους κύκλους της επιστημονικής κοινότητας. Ακόμη και στην Αμερική, τη Μέκκα της τεχνολογίας και τεχνογνωσίας, το 64% των Αμερικανικών Πανεπιστημίων Ιατρικής (Cornell, John Hopkins, UCLA, Maryland κ.α.) περιλαμβάνουν το βελονισμό στο πρόγραμμα εκπαίδευσης των φοιτητών ιατρικής. Οι παθήσεις στις οποίες εφαρμόζεται, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας είναι πάρα πολλές όπως: Αλλεργικό και βρογχικό άσθμα, αλλεργική ρινίτιδα, ιγμορίτιδα, έλκος στομάχου και 12/δακτύλου, σπαστική κολίτιδα, δυσκοιλιότητα, ημικρανία, κεφαλαλγίες (πρωτοπαθείς), νευραλγία τριδύμου, πάρεση προσωπικού νεύρου, ίλιγγοι, εμβοές, αυχενοβραχιόνιο σύνδρομο, οσφυαλγία-Ισχιαλγία, αρθρίτιδες και περιαρθρίτιδες γόνατος, ώμου, ποδοκνημικής, ισχίου, αγκώνος, άκρας χειρός, άκρου ποδός, ρευματοειδής αρθρίτιδα, χρόνια κόπωση, ινομυαλγία, αγχώδης νεύρωση, φοβίες, νευροφυτικές διαταραχές, διαταραχές μνήμης, συγκέντρωσης, προσαρμογής, ύπνου και συμπεριφοράς.

Στις παραπάνω περιπτώσεις ο βελονισμός χρησιμοποιείται ως κύρια θεραπεία;

Στα παραπάνω νοσήματα (ή συμπτώματα νόσων) ο Βελονισμός μπορεί να εφαρμοστεί μόνος ή σε συνδυασμό με φαρμακοθεραπεία, πάντα κατά την κρίση του ιατρού που αναλαμβάνει και την ευθύνη όλης της αγωγής. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι οι μη δυτικές εφαρμογές υγείας (όπως ο βελονισμός) εξυπηρετούν επίσης βοηθητικά (επικουρικά ή συμπληρωματικά) βιοφαρμακευτικές, χειρουργικές ή/και ψυχοθεραπευτικές θεραπείες της επίσημης δυτικής ιατρικής.

Στην Ελλάδα ποια είναι η κατάσταση σε σχέση με τον Βελονισμό;

Η Ελληνική Πολιτεία με αποφάσεις του Υπουργείου Υγείας – Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων «…δέχεται τον Βελονισμό ως μία μέθοδο θεραπείας η οποία εφαρμόζεται μόνο από ιατρούς…» (Αρ. Πρωτ. Υ7/οικ./4270/25-6-96), και συμπληρώνει ότι «…η εφαρμογή του Βελονισμού πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από ιατρούς που διαθέτουν εμπειρία και έχουν εκπαιδευθεί στην Βελονοθεραπεία…» (574/Α4/1191/21-2-1980).
Οι αποφάσεις αυτές τιμούν τον ιατρικό κόσμο, διασφαλίζουν πλήρως τους Έλληνες ασθενείς που απευθύνονται στον Βελονισμό και βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τις αρχές και το καταστατικό της «Ελληνικής Ιατρικής Εταιρείας Βελονισμού».
 

Θα μας πείτε λίγα λόγια για την τεχνική του βελονισμού και πώς εφαρμόζεται στο σώμα του πάσχοντος;

Η τεχνική είναι απλή. Μιας χρήσης βελόνες, ειδικά κατασκευασμένες, ιδιαίτερα λεπτές, τοποθετούνται σε ειδικά σημεία που ονομάζονται «σημεία Βελονισμού». Τα σημεία Βελονισμού έχουν καθορισμένη τοπογραφική θέση στην επιφάνεια του δέρματος. Η νοητή γραμμή που τα ενώνει (κατά ομάδες ) ονομάζεται «μεσημβρινός». Κάθε όργανο του σώματος συνδέεται με έναν μεσημβρινό επάνω στον οποίον αναπτύσσονται μερικές δεκάδες σημείων βελονισμού. Στο ανθρώπινο σώμα υπάρχουν 12 κύριοι και αρκετοί δευτερευούσης σημασίας μεσημβρινοί και περίπου 5000 σημεία βελονισμού. Θεωρείται ότι κάθε ασθένεια προκαλείται από την διαταραχή της «ενέργειας» ενός ή περισσότερων  μεσημβρινών και η βασική αποστολή του ιατρού είναι, χρησιμοποιώντας τα σημεία βελονισμού να ισορροπήσει την ενεργειακή ροή στο σώμα. Στην Κινέζικη Παραδοσιακή Ιατρική, για να εντοπισθεί ο μεσημβρινός ή το σύστημα που πάσχει χρησιμοποιούνται σαν διαγνωστικά μέσα  το ιστορικό της ασθένειας, και η καταγραφή των συμπτωμάτων, η επισκόπηση της γλώσσας, η ψηλάφηση των σφυγμών και η παρατήρηση του σώματος, του προσώπου, η στάση και η κίνηση του ασθενούς.

Ακούω τον όρο ιατρικό βελονισμό; Πού διαφοροποιείται σε σχέση με τον παραδοσιακό βελονισμό;

Όσον αφορά στην τεχνική είναι παρόμοιος με τον Παραδοσιακό Κινέζικο Βελονισμό.  Διαφέρει ως προς την προσέγγιση του ασθενούς και αυτό είναι πολύ φυσικό, αφού ο ιατρικός βελονισμός αποτελεί εξέλιξη του παραδοσιακού βελονισμού προς το επιστημονικότερο. Πιο αναλυτικά, οι ιατροί που εφαρμόζουν βελονισμό, από τη μια μεριά διαπιστώνουν τα θεραπευτικά αδιέξοδα της σύγχρονης ιατρικής επιστήμης από την άλλη μεριά, το ότι αποδέχονται το βελονισμό δε σημαίνει ότι απαρνούνται την επιστήμη τους ή ότι γυρίζουν την πλάτη στα ασύλληπτα επιτεύγματα της σύγχρονης ιατρικής και φαρμακολογίας. Έτσι, εφαρμόζουν τον βελονισμό συμπληρωματικά και όχι εναλλακτικά της ιατρικής. Στον Σύγχρονο Ιατρικό Βελονισμό  χρησιμοποιείται δυτικού τύπου ονομασία των ασθενειών ( π.χ. επικονδυλίτιδα, οσφυαλγία, ωμαλγία, κεφαλαλγία, κ.α.) και  δυτικού τύπου διαγνωστικά μέσα (π.χ. ακτινογραφία, υπέρηχο, αξονική ή μαγνητική τομογραφία).

Ο ιατρικός βελονισμός δέχεται την ύπαρξη των «μεσημβρινών»;

Η ιατρική επιστήμη δεν δέχεται (προς το παρόν)  την ύπαρξη των μεσημβρινών, ενώ τα σημεία βελονισμού είναι σημεία που βρίσκονται σε συγκεκριμένους ιστούς ( εν τω βάθει δομές του σώματος, νεύρα, μύες, σύνδεσμοι, τένοντες). Για τον δυτικό ιατρό ο βελονισμός είναι μια ειδική τεχνική που εφαρμόζεται σε συγκεκριμένες ασθένειες  (περιγράφονται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας) και με πολύ προσοχή όσον αφορά τους κανόνες αντισηψίας, την ανατομία των περιοχών που ενθέτουν τη βελόνα, τη φυσιολογία των οργάνων και των ιστών και τη φυσιοπαθολογία της κάθε ασθένειας. Οι οδοί και οι μηχανισμοί δράσης εξηγούνται με βάση τη φυσιολογία και βιολογία του σώματος και όχι με βάση την παραδοσιακή θεωρία περί δημιουργίας των ασθενειών.

Υπάρχουν άλλες τεχνικές βελονισμού;

Υπάρχουν διάφορες τεχνικές όπως:  ο Ηλεκτροβελονισμός που είναι μια σύγχρονη τεχνική διέγερσης των σημείων βελονισμού. Μερικές από τις βελόνες του βελονισμού, που είναι ήδη τοποθετημένες στο σώμα, υφίστανται μια επιπλέον διέγερση. Για να επιτευχθεί αυτό τις συνδέουμε με ειδική συσκευή ηλεκτροβελονισμού, ειδικά κατασκευασμένηκαι πιστοποιημένη για την θεραπευτική παρέμβαση. Οι συσκευές ηλεκτροβελονισμού παράγουν ασθενές ηλεκτρικό ρεύμα σε ειδικό φάσμα συχνοτήτων, που δρα θεραπευτικά για τους ιστούς του σώματος . Ο ηλεκτροβελονισμός είναι μια ιδιαίτερα χρήσιμη μέθοδος για την αντιμετώπιση συνδρόμων οξέος ή χρόνιου πόνου. Μία άλλη είναι ο Laser Βελονισμός, στην οποία χρησιμοποιούνται αντί βελονών, ακτίνα laser που εκπέμπεται από ειδική συσκευή. Έτσι η διέγερση δεν γίνεται με νυγμό (τσίμπημα βελόνας) αλλά με θερμότητα (δέσμη πολωμένου φωτός laser). Χρησιμοποιείται κυρίως σε παιδιά, σε περιοχές που φλεγμαίνουν ή ευαίσθητες περιοχές του σώματος.

Μία από αυτές τις τεχνικές είναι και ο Ωτοβελονισμός;

Πράγματι, οι κινέζοι έλεγαν ότι στο πτερύγιο του αυτιού συναντώνται όλοι οι μεσημβρινοί καθώς και ότι υπάρχουν στενές σχέσεις (αντανακλαστικά) μεταξύ πτερυγίου του αυτιού και λειτουργιών του σώματος. Στην επιφάνεια του πτερυγίου περιγράφονται συνολικά 110 σημεία βελονισμού που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς. Θεωρείται σήμερα ότι τα σημαντικότερα σημεία ωτοβελονισμού αν διεγερθούν κατάλληλα, επιτυγχάνουν θεραπευτικό αποτέλεσμα μέσω των νεύρων που νευρώνουν αισθητικά το πτερύγιο. Στο πτερύγιο του αυτιού βρίσκονται σημεία βελονισμού που χρησιμοποιούνται για την αναστολή της όρεξης, το κάπνισμα (εξαρτήσεις), τις αλλεργίες ( σημείο κορτιζόλης), τη νευραλγία τριδύμου, το στρες κ.α. Τέλος έχουμε και τον κρανιοβελονισμό και τη Μόξα. Στον πρώτο χρησιμοποιούμε μόνο σημεία ή περιοχές που βρίσκονται σε ζώνες του τριχωτού της κεφαλής. Οι βελόνες τοποθετούνται μόνο λίγα χιλιοστά κάτω από το δέρμα χωρίς να αγγίζουν τα οστά του κρανίου. Παραμένουν στη θέση τους για 20 λεπτά και μετά αφαιρούνται. Στη Μόξα διεγείρονται με τη θερμότητα που προέρχεται με το κάψιμο ειδικών ουσιών ( κυρίως φύλλων του φυτού artemisia Bulgaris ) που τοποθετείται με ειδικούς κώνους σε ορισμένα σημεία βελονισμού. Η θερμότητα που παράγεται είναι θεραπευτική ( στους 40-42 βαθμούς Κελσίου ) και όχι βλαπτική ( πάνω από 45 βαθμοί Κελσίου).

Γιατί κάποιος να επιλέξει τον βελονισμό;

Θα έλεγα ότι ο βελονισμός έχει πέντε μεγάλα πλεονεκτήματα: Είναι φθηνός, απλός, χωρίς παρενέργειες, μπορεί να χρησιμοποιηθεί on demand και για την πρόληψη των υποτροπών, είναι ασφαλής σε εγκύους και λεχώνες (θηλάζουσες) και έχει όλα τα πλεονεκτήματα των «στεγνών» προγραμμάτων.
 

Μιλήστε μας για την εφαρμογή του βελονισμού στον χρόνιο πόνο.

Γενικά, ως «χρόνιος», χαρακτηρίζεται ο πόνος που έχει διάρκεια μεγαλύτερη των τριών μηνών. Θεωρείται ότι μετά το πέρας του διαστήματος αυτού, ο πόνος παύει να είναι προστατευτικός, αλλά, λόγω της επιμονής της αρχικής βλάβης/φλεγμονής, έχει διαμορφωθεί ένα χημικό περιβάλλον που, πλέον, τον τροφοδοτεί. Ένας φαύλος κύκλος πόνου που αυτοσυντηρείται. Πόνος – φλεγμονή – μυϊκός σπασμός – περισσότερος πόνος. Το φαινόμενο αυτό δεν λαμβάνει χώρα αποκλειστικά και μόνο στη στην περιφέρεια, στην περιοχή δηλαδή απ’όπου, αρχικά προέρχεται ο πόνος (π.χ. γόνατο), αλλά «κεντρικοποιείται» και τελικά απασχολεί νευρικά κυκλώματα στον στο νωτιαίο μυελό (κεντρικοποίηση του πόνου) και τον εγκέφαλο. Η θεωρία της πλαστικότητας, δηλαδή της δυνατότητας του νευρικού συστήματος να αλλάζει, ανάλογα με τα ερεθίσματα που λαμβάνει από το περιβάλλον, εξηγεί ένα μέρος της φυσιολογίας του χρόνιου πόνου. Το φαινόμενο κεντρικοποίησης του πόνου που περιγράψαμε παρατηρείται στο 10% των μετεγχειρητικών ασθενών, στο 8% των ασθενών μετά από σοβαρή κάκωση, τραύμα ή χρόνια φλεγμονώδη διαδικασία. Στις περιπτώσεις αυτές, ο πόνος δεν είναι πια προστασία, δεν είναι πια σύμπτωμα, είναι ασθένεια. Παράλληλα και ταυτόχρονα με οποιαδήποτε άλλη φαρμακευτική, φυσικοθεραπευτική ή χειρουργική αγωγή ο βελονισμός και ο ηλεκτροβελονισμός αποτελούν επιλογές «πρώτης γραμμής» σε όλα τα ιατρεία πόνου του σύγχρονου κόσμου.

Αν κάποιος θέλει να κόψει το κάπνισμα, ο βελονισμός μπορεί να βοηθήσει σε αυτό και με ποιον τρόπο;

Ο Βελονισμός είναι μία φυσική μέθοδος απεξάρτησης από τη νικοτίνη, ανώδυνη, ακίνδυνη και προσιτή. Με μία έως πέντε επισκέψεις, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία, την ψυχική και σωματική κατάσταση του ατόμου, το περιβάλλον στο οποίο ζει και εργάζεται, την χρήση ή όχι ψυχοφαρμάκων αλλά και άλλων παραμέτρων οι οποίες συνυπολογίζονται στη βασική προσπάθεια, υπάρχουν πολλές δυνατότητες να απαλλαγεί ο καπνιστής από την εξάρτησή του. Δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία τα χρόνια και ο αριθμός των τσιγάρων που καπνίζει κάποιος. Σημασία έχει να προσπαθήσει όταν αισθανθεί έτοιμος.

Πώς είναι δυνατόν μερικές μεταλλικές βελόνες στο δέρμα ή στους μυς να μειώνουν την ένταση των συμπτωμάτων έλλειψης νικοτίνης (στέρηση), να βοηθούν τον αυτοέλεγχο, να δημιουργούν απέχθεια στον καπνό;

Μετά από χρόνια ερευνών, η απάντηση στα ερωτήματα αυτά έχει δοθεί (αν και όχι πλήρως). Η απότομη διακοπή λήψης νικοτίνης (αλλά και της κίνησης και καθημερινής ενασχόλησης με το τσιγάρο) αναγκάζει τον οργανισμό να προσαρμοστεί σε καινούργιες συνθήκες (σε μια διαφορετική καθημερινότητα). Ταυτόχρονα, «υποχρεώνει» τον εγκέφαλο να παράγει τις δικές του ουσίες (π.χ. nicotine-like ουσίες όπως β-ενδορφίνη, ακετυλοχολίνη και ντοπαμίνη) που θα αντικαταστήσουν τη δράση της. Η προσαρμογή απαιτεί χρόνο (από τέσσερις έως και έξι μήνες) και στο διάστημα αυτό ο πρώην καπνιστής δυσκολεύεται να λειτουργήσει κανονικά. Η δυσπροσαρμογή εκδηλώνεται με ήπια αλλά βασανιστικά συμπτώματα στέρησης: ευερεθιστότητα, εκνευρισμός, νευρικότητα, αίσθημα ανησυχίας, αμηχανία στα χέρια, τρέμουλο στα χέρια, έλλειψη συγκέντρωσης, αϋπνία ή υπνηλία, ακεφιά, μελαγχολία, κόπωση, τάση για φαγητό, κεφαλαλγίες, εφίδρωση, έντονη διάθεση και έντονη σκέψη για τσιγάρο, οξύ στρες. Το σώμα μας όμως, διαθέτει μηχανισμούς άμυνας που κινητοποιούνται γρήγορα και ένα σημαντικό «χημικό» οπλοστάσιο που αντενεργεί τη νικοτίνη και τα συμπτώματα στέρησης, χρειάζεται όμως αρκετό χρόνο για να ενεργοποιηθεί από μόνο του. Μετά την  τοποθέτηση των ειδικών (πραγματικά πολύ λεπτών και ελαστικών) βελονών στα κατάλληλα σημεία βελονισμού, μεγάλος αριθμός ενδογενών ουσιών (ουσίες που παράγονται από κύτταρα ή ιστούς του σώματος και ιδιαίτερα τους εγκεφαλικούς νευρώνες) μεταφέρονται με την κυκλοφορία του αίματος, με το εγκεφαλονωτιαίο υγρό και με τις νευρικές ίνες σε ειδικά κύτταρα – στόχους σε περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την εξάρτηση και την ευχαρίστηση. Εκεί, οι ουσίες αυτές μιμούνται τη δράση της νικοτίνης «συμπληρώνοντας», τελικά,  με ενδογενείς ουσίες  τα κενά που δημιουργούνται από την έλλειψη της. Το αποτέλεσμα είναι η μείωση των συμπτωμάτων έλλειψης νικοτίνης.

Μπορεί να βοηθήσει ο βελονισμός στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας;

Όλοι οι επιστήμονες που ασχολούνται με τη παχυσαρκία συμφωνούν ότι οι δρόμοι για ένα θετικό αποτέλεσμα συμπεριλαμβάνουν δίαιτα, άσκηση και αισθητική φροντίδα, κυρίως όμως δίαιτα και άσκηση. Οι προτεινόμενες μέθοδοι και τεχνικές βελονισμού και ηλεκτροβελονισμού που προτείνονται για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας θεωρούνται συμπληρωματικές της διαιτητικής αγωγής, της άσκησης και της αισθητικής φροντίδας και όχι εναλλακτικές προτάσεις. Μείωση των προσλαμβανόμενων θερμίδων και αύξηση της σωματικής δραστηριότητας θα οδηγήσουν σίγουρα την βελόνα της ζυγαριάς σε μικρότερα νούμερα. Πρόσφατες έρευνες αναφέρουν ότι ο συνδυασμός βελονισμού και δίαιτας είναι αποτελεσματικότερη θεραπεία από τη διαιτητική αγωγή μόνη της.

Χαρακτηριστικά να σημειώσουμε ότι ο ωτοβελονισμός αναστέλλει την όρεξη, ώστε το άτομο άνετα και χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια να μπορεί να ελαττώσει τη ποσότητα της τροφής του, μειώνει το χρόνο κορεσμού. Η βασανιστική πείνα των πρώτων κυρίως ημερών προσπερνιέται άνετα και δίνεται η ευκαιρία σε οποιονδήποτε να ακολουθήσει μια αυστηρότερη διαιτητική αγωγή. Ακόμη δρα ως καταπραϋντικό και αγχολυτικό μέσο (εξισορροπεί το σύστημα διαχείρισης του στρες) και στηρίζει τον οργανισμό όταν επέρχεται η κόπωση και η χαλάρωση της προσπάθειας, ώστε να μην χαθεί το αποτέλεσμα που με τόσο κόπο επιτεύχθηκε

Πόσο διαρκεί (χρονικά) μια πλήρης θεραπεία;

Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες (νόσημα, ηλικία, χρονιότητα κτλ.). Συνήθως χρειάζονται 6-12 θεραπείες (συνεδρίες) βελονισμού με ρυθμό 1 ή 2 φορές/εβδομάδα. Τα αποτελέσματα εμφανίζονται στον 4ο με 6ο βελονισμό.

Ευχαριστώ κύριε Καράβη.

Της Γιούλης Ηλιοπούλου