Ποιούς Κινδύνους Αντιμετωπίζει Η Ανταρκτική; O Παγετωνολόγος Peter Neff Εξηγεί

Η Ανταρκτική είναι  η τελευταία ήπειρος που πάτησε ο άνθρωπος. Τα τελευταία χρόνια μας έχει απασχολήσει το λιώσιμο των πάγων της και η εξαφάνιση της πανίδας της ως συνέπειες της καταστροφής του περιβάλλοντος. Ο Δρ. Peter Neff είναι παγετωνολόγος και εξηγεί την κατάσταση στην Ανταρκτική, τους κινδύνους που αυτή η ήπειρος αντιμετωπίζει ενώ αφηγείται τις εμπειρίες του στα ταξίδια του

Πώς και κατέληξες στην Ανταρκτική;

Είμαι μεταδιδακτορικός ερευνητικός συνεργάτης (επαγγελματίας ερευνητής, βασικά) στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ. Είμαι αρχικά από την πολιτεία της Ουάσινγκτον, και είχα την τύχη να σπουδάσω γεωλογία ως πρώτο πτυχίο. Άρχισα να δουλεύω σε εργαστήρια απο τότε, κι είχα την ευκαιρία να πάω στην κορυφή της Γροιλανδίας. Απο τότε δεν σταμάτησα ποτέ να δουλεύω σε πολικούς και αλπικούς πυρήνες πάγου.

(Σ’αυτό το σημείο μου εξήγησε τι ακριβώς κάνει εκεί. Επειδή δε θα καταλάβετε Χριστό θα σας το πω απλά - έχουν ένα μηχάνημα που και αφαιρεί στην ουσία μια τεράστια κυλινδρική κολώνα πάγου, και μένει ξερωγώ μια τρύπα 90 μέτρα. Ανάμεσα σε κάθε στρώμα πάγου παγιδεύεται αέρας απο την ατμόσφαιρα της κάθε εποχής. Αυτοί παίρνουν δείγματα αυτού του αέρα απο το κομμάτι που βγάζουν και καταλαβαίνουν πως ήταν η σύσταση της ατμόσφαιρας 100,200,60.000, μέχρι και 800.000 χρόνια πριν!

Αυτό καταλαβαίνετε τι αξία έχει για τον κόσμο - μας επιτρέπει να καταλάβουμε καλύτερα πάρα πολλά πράγματα για τη Γη καθώς και να κάνουμε προβλέψεις.)

Συνεχίζουμε.
 Πώς αισθανθηκες όταν πρωτοπάτησες πόδι εκεί; Πως ταξιδέψατε εκεί;

Είναι φανταστικό και γεμάτο συναισθήματα! Με το US Antarctic Program, οι περισσότεροι από εμάς πετάμε με μεγάλα αεροσκάφη των ΗΠΑ (C-17) από το Christchurch της Νέας Ζηλανδίας στο σταθμό McMurdo της Ανταρκτικής. Φτάνοντας, βγαίνεις σε έναν διάδρομο πάγου και κοιτάς το Mt. Erebus, ένα μεγάλο ηφαίστειο που βγάζει καπνούς κοντά στο σταθμό (το νοτιότερο ενεργό ηφαίστειο στον πλανήτη).

Είναι ένα αξεπέραστο, πανέμορφο τοπίο και οι αισθήσεις κάπως περίεργες, επειδή δεν υπάρχει τίποτα να μυρίσεις (η ισχυρότερη οσμή είναι βενζίνη, καύσιμο τζετ ή ντίζελ, συνήθως ...). Τελικά πηγαμε από αυτό το σταθμό με τα 800 ατόμα το καλοκαίρι, σε ένα καμπ το πολύ 12 (σε κάποια φάση είχε μόνο 5 για 8 εβδομάδες!) Γίνεσαι μια δεμένη οικογένεια, που είναι επικεντρωμένη στο να υπηρετήσει την επιστήμη με σωστό και ασφαλή τρόπο.

Διάβασα ότι στην Ανταρτική έχει 6 μήνες μέρα κι 6 μήνες νύχτα. Έζησες αυτή την εμπειρία;

Πήρα μόνο μια μικρή γεύση σκοταδιού στην Ανταρκτική, τον περασμένο Φεβρουάριο στο σταθμό Casey που ανήκει στην Αυστραλία. Είναι βόρεια του Ανταρκτικού Κύκλου, έτσι παίρνει λίγο σκοτάδι αργά το καλοκαίρι που ήμασταν εκεί. Καθώς η σεζόν έφτασε στο τέλος, άρχιζε να γίνεται πιο σκοτεινή η περιοχή μας. Δεν έβλεπα τη σκηνή μου και νόμιζα πως την έχασα!

Είναι η Ανταρκτική ένα από αυτά τα μέρη που άμα πάει κανείς θα θέλει για πάντα να επιστρέψει;

Η αλήθεια είναι πως παθαίνεις μια εμμονή με το να πας πίσω. Εγώ σίγουρα θέλω να ξαναπάω. Όταν βρίσκεσαι εκεί με τους άλλους επιστήμονες κάπως νιώθεις σα να είστε οι μόνοι αληθινοί «Ανταρκτικανοί». Βιώνουμε τον τόπο με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο.

Αλλά ο κύριος λόγος που επιστρέφουμε ξανά και ξανά είναι να προσπαθήσουμε να βρούμε απαντήσεις για όλα αυτά τα πραγματικά σημαντικά ζητήματα για την κοινωνία. Το παγωμένο κομμάτι της Δυτικής Ανταρκτικής, το οποίο κοιτάει τον Ειρηνικό Ωκεανό, αλλάζει γρηγορότερα από άλλα σημεία της Ανταρκτικής και αυτό συμβάλλει πολύ στην αβεβαιότητά μας γύρω από πόση αύξηση της στάθμης της θάλασσας πρέπει να περιμένουμε μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα.

Το κύριο ερώτημά μας, μελετώντας ένα μεγάλο παγετώνα, που ονομάζεται παγετώνας Thwaites (είναι το μέγεθος της πολιτείας της Φλόριντα ...), είναι: "Πόσο αυξάνεται η στάθμη της θάλασσας και με τι ταχύτητα;" Υπάρχει μια μεγάλη ομάδα αμερικανών και βρετανών ερευνητών εκεί αυτή τη στιγμή για να μελετήσουν καλύτερα τον παγετώνα.

Τι πρέπει να γνωρίζουμε όλοι για την Ανταρκτική;

α) Το χιόνι και ο πάγος εκεί διατηρούν άμεση καταγραφή του κλίματος όπως ήταν στο παρελθόν. Γι 'αυτό γνωρίζουμε ότι τα φυσικά επίπεδα CO2 στην ατμόσφαιρα, το κύριο αέριο θερμοκηπίου που εκπέμπουμε, που οδηγεί στην υπερθέρμανση του πλανήτη, ήταν μεταξύ 200 και 300 ppm. Αυτό ήταν για τα τελευταία 800.000 χρόνια. Τα τελευταία 150 χρόνια, έχουμε αυξήσει αυτό από 300 ppm σε 410 ppm σήμερα. Αυτού του είδους η αύξηση θα έπρεπε κανονικά να γίνει σε 1.000 χρόνια. Αυτό το γνωρίζουμε σε μεγάλο βαθμό χάρη στους πυρήνες πάγου της Ανταρκτικής.

β) Η Ανταρκτική, που είναι ένα μεγάλο κομμάτι πάγου που κάθεται πάνω σε βράχο και δεν βρίσκεται στον ωκεανό, θα αυξήσει την άνοδο της στάθμης της θάλασσας για τα επόμενα 1.000 χρόνια χάρη στην επιπλέον θερμότητα που παγιδεύουμε στην ατμόσφαιρα.

Εάν όλη η Ανταρκτική λιώσει, θα αυξήσει την στάθμη της θάλασσας κατά περίπου 58 μέτρα (190 πόδια). Αυτό θα χρειαζόταν πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά ανησυχούμε ότι υπάρχει μια μικρή πιθανότητα (1-5%) ότι 2 ή 3 πόδια από αυτό θα μπορούσαν να έρθουν μέχρι το έτος 2100. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει 10 πόδια της παγκόσμιας μέσης αύξησης της στάθμης της θάλασσας έως το 2100 ... που θα ήταν μια μεγάλη πρόκληση!

Τι θέλεις να γνωρίζουν / κατανοήσουν οι άνθρωποι για τους παγετώνες και για το περιβάλλον;

Λιώνουν, σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις παγκοσμίως, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη που προκαλείται από τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, ιδιαίτερα του διοξειδίου του άνθρακα, του μεθανίου και του υποξειδίου του αζώτου. Τα ορυκτά καύσιμα είναι ο κύριος ένοχος, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο έχουμε αλλάξει τη χρήση της γης μας παγκοσμίως. Η τήξη πάγου σημαίνει ότι χρειαζόμαστε τους σχεδιαστές των πόλεών μας να υπολογίσουν απο τώρα την άνοδο της στάθμης της θάλασσας για το άμεσο μέλλον. Σημαίνει επίσης ότι πρέπει να επιλέξουμε να περιορίσουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου για να αποτρέψουμε την τήξη πάγου το συντομότερο δυνατόν.

Ποια ήταν η πιο μοναδική εμπειρία που έζησες εκεί;