«Mόρια ελπίδας» ή μυοκίνες, τι είναι και πώς βοηθούν την ψυχική υγεία;

by Επιστημονική Ομ...

Γνωρίζατε ότι όταν κινείστε, οι μύες σας απελευθερώνουν τα λεγόμενα «μόρια ελπίδας» ή μυοκίνες, που μπορεί να έχουν αντικαταθλιπτικά αποτελέσματα; Οι ευχάριστες αισθήσεις συχνά αποδίδονται στις ενδορφίνες, αλλά αυτά τα μόρια είναι διαφορετικά.

Τι είναι οι μυοκίνες;

Οι μυοκίνες είναι μια κατηγορία κυτοκινών και αυξητικών παραγόντων που απελευθερώνονται από τα κύτταρα των σκελετικών μυών που συνδέουν τους μύες, την κίνηση, τις διαθέσεις, τα συναισθήματα και τον εγκέφαλο. Με άλλα λόγια, αποτελούν μέρος του περίπλοκου δικτύου επικοινωνίας του σώματος που αλληλεπιδρά με διάφορα όργανα. Η επίδραση μυοκίνης επεκτείνεται στη γνωστική λειτουργία, στον μεταβολισμό των λιπιδίων και της γλυκόζης, στον σχηματισμό οστών και ακόμη και στον τόνο του δέρματος.

Είναι σε θέση να διασχίσουν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και να επηρεάσουν τη λειτουργία του εγκεφάλου. Αυτές οι χημικές ουσίες μπορεί ενδεχομένως να αυξήσουν την ανθεκτικότητα στο ψυχικό στρες, να μειώσουν τα συμπτώματα κατάθλιψης και τραύματος και να βοηθήσουν τα άτομα να αναρρώσουν από το στρες λόγω των αντικαταθλιπτικών επιδράσεων στον εγκέφαλο.

Μέχρι στιγμής, σχεδόν 650 μόρια έχουν ταυτοποιηθεί ότι ανήκουν στην κατηγορία των μυοκινών, γεγονός που υποδηλώνει ότι πολλαπλά μονοπάτια που ρυθμίζουν τη διάθεση και τα συναισθήματα μπορεί να στοχεύονται από τις μυοκίνες. Ορισμένες μυοκίνες, συμπεριλαμβανομένης της Ιντερλευκίνης 6 και της ιρισίνης, έχουν συσχετιστεί με οφέλη για την υγεία, όπως βελτιωμένος μεταβολισμός και πιθανές επιδράσεις στον σχηματισμό καφέ λίπους. Επιπλέον, παράγοντες όπως ο IGF-1 και ο νευροτροφικός παράγοντας που προέρχεται από τον εγκέφαλο (BDNF) έχουν συνδεθεί με αυξημένη ανάπτυξη εγκεφαλικών κυττάρων.

Πώς τα «μόρια ελπίδας» μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της διάθεσης

Η έννοια των «μορίων ελπίδας» φέρνει μια νέα προοπτική στη σχέση μεταξύ σωματικής δραστηριότητας και ψυχικής υγείας. Είναι μια ακόμη απόδειξη που βασίζεται στην επιστήμη που επικυρώνει την περίπλοκη σύνδεση μεταξύ του σώματος και του μυαλού μας και μια ισχυρή υπενθύμιση του αντίκτυπου της κίνησης στη συνολική μας ευεξία.

Ενώ η έρευνα είναι σε εξέλιξη και δεν είναι ακριβώς σαφές πώς αυτά τα «μόρια ελπίδας» δρουν ως αντικαταθλιπτικά, η άσκηση και η κίνηση πυροδοτούν την απελευθέρωσή τους. Αυτά τα μόρια έχουν πλειοτροπικά αποτελέσματα - ένα φαινόμενο όπου ένα μεμονωμένο γονίδιο ή γενετική παραλλαγή επηρεάζει πολλαπλές, φαινομενικά άσχετες βιολογικές διεργασίες.

Τα οφέλη διατηρούνται όσο τα ερεθίσματα είναι ενεργά. Είτε είναι ένας γρήγορος περίπατος στο πάρκο, μια έντονη διαλειμματική προπόνηση υψηλής έντασης ή μια συνεδρία επανορθωτικής γιόγκα, κάθε κίνηση μετράει και απελευθερώνει έναν καταρράκτη μορίων που μπορεί να βοηθήσουν στη βελτίωση της διάθεσης και της ανθεκτικότητάς σας.

Η σχέση μεταξύ άσκησης και ψυχικής υγείας

Η σύνδεση μεταξύ άσκησης και βελτίωσης της διάθεσης δεν είναι νέα, αλλά η ανακάλυψη των «μορίων ελπίδας» προσθέτει ένα ενδιαφέρον στρώμα. Η έρευνα δείχνει ότι για την ήπια έως μέτρια κατάθλιψη, η σωματική δραστηριότητα μπορεί να είναι εξίσου αποτελεσματική με τα αντικαταθλιπτικά ή τις ψυχολογικές θεραπείες όπως η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία.

Σύμφωνα με μια πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση 97 μελετών που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Sports Medicine, τα συμπτώματα της κατάθλιψης, του άγχους και της αγωνίας έχουν βελτιωθεί με τη σωματική δραστηριότητα σε ολόκληρο τον πληθυσμό, άτομα με διαγνωσμένες διαταραχές ψυχικής υγείας και άτομα με χρόνιες παθήσεις. Χάρη στις θετικές επιδράσεις των μυοκινών στην ψυχική υγεία, όλο και περισσότεροι επαγγελματίες συνιστούν άσκηση για τη θεραπεία της κατάθλιψης και των συμπτωμάτων κατάθλιψης.

Μυοκίνες και εγκέφαλος

Μια μελέτη που διερεύνησε τη διασταύρωση μυο-οργάνου μέσω μυοκινών σημείωσε ότι η άσκηση μπορεί να επηρεάσει τον ιππόκαμπο περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο μέρος του εγκεφάλου. Γιατί είναι σχετικό; Ο ιππόκαμπος, μια περιοχή του εγκεφάλου σε σχήμα ιππόκαμπου, είναι απαραίτητος για το σχηματισμό μνήμης, τη χωρική πλοήγηση, τη μάθηση και τη ρύθμιση των συναισθημάτων. Καθώς γερνάμε ή λόγω συνθηκών υγείας, ο όγκος του μπορεί να μειωθεί, κάτι που παρατηρείται συχνά στην έρευνα για τη νόσο του Αλτσχάιμερ που χρησιμοποιεί τεχνικές απεικόνισης εγκεφάλου.

Μελέτες έχουν βρει ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ μικρότερων όγκων ιππόκαμπου και μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής. Ωστόσο, χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να αποκαλυφθεί ποιο συμβαίνει πρώτο και ποιο επηρεάζει το άλλο. Επιπλέον, μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Biological Psychiatry ανέφερε πώς υπάρχει ένα βασικό «μόριο ελπίδας» που παίζει εδώ — το BDNF. Υπογραμμίζοντας αυτά τα ευρήματα, οι ερευνητές έχουν επίσης δει πώς η άσκηση θα αύξανε τον όγκο του ιππόκαμπου και τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο και συσχετίστηκε επίσης με υψηλότερα επίπεδα BDNF στον ορό.

Πηγές