Ποιος Είναι Το Αφεντικό Στη Σχέση Σας;

Πόσες φορές σαν έχει τύχει να κοιτάξετε ένα ζευγάρι και να σκεφτείτε «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εκείνος κρατάει τα ηνία της σχέσης» ή «εκείνη τον κάνει ό,τι θέλει»; Οι δυναμικές σε μία σχέση είναι διαφορετικά μοιρασμένες από ζευγάρι σε ζευγάρι, όμως αρκετές φορές δεν κατανέμονται ίσα, στην δική σας σχέση τι συμβαίνει; είστε εσείς η «ριγμένη» ή έχετε καταφέρει να κάνετε κουμάντο; παρακάτω, θα μάθετε να αναγνωρίζετε τα σημάδια που αποκαλύπτουν κυριαρχικές ανισορροπίες και θα δείτε πως μπορείτε να παίζετε επί ίσοις όροις με τον σύντροφο σας! 

Η κυριαρχία είναι ένα είδος δικαιώματος που ο άντρας και η γυναίκα κατακτούν με διάφορες στρατηγικές στην αρχή μιας σχέσης, με αποτέλεσμα ο ένας από τους δύο να παίρνει τις περισσότερες αποφάσεις στη συνέχεια. Φυσικά, δεν υπάρχει σε όλες τις σχέσεις ένας κυρίαρχος σύντροφος και ένας αδύναμος, αφού η κυριαρχία μοιράζεται ανάμεσα τους, ανάλογα με τους τομείς στους οποίους ο καθένας τα καταφέρνει καλύτερα. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις όπου εκείνος ή εκείνη αποκτούν μεγαλύτερη κυριαρχία, είτε λόγω χαρακτήρα είτε λόγω ανατροφής. Δείτε, λοιπόν, πως εκδηλώνονται οι δυναμικές εξουσίας στο εσωτερικό μιας σχέσης και ανακαλύψτε αν στη δική σας είναι ίσα ή άνισα μοιρασμένες.

Η εκδήλωση των ρόλων
Δεν είναι πάντα εύκολο να καταλάβει κάνεις τις δυναμικές σε μία σχέση παρατηρώντας τις συμπεριφορές των δύο συντρόφων. Ορισμένες φορές βέβαια, διαφαίνονται κάποιες τάσεις κυριαρχίας κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης του ζευγαριού. Για παράδειγμα, ο κυρίαρχος της σχέσης τείνει να διακόπτει τον σύντροφο του όταν μιλάει, δεν του αναγνωρίζει πότε δίκιο, τον κριτικάρει ασταμάτητα του επιβάλλει το θέμα της συζήτησης και θέλει να έχει πάντα την τελευταία κουβέντα. Ακόμα, είναι πιθανό να τον κοιτάζει αφ’ υψηλού, να έχει μία έκφραση υπεροψίας στο προσώπου του ή να μιλάει με σαρκαστικό ύφος. Αντιθέτως, αυτός που βρίσκεται σε κατώτερη θέση, τείνει να κρατάει παθητική στάση, να ζητάει συγγνώμη, να παίρνει άδεια για να μιλήσει, να χαζογελάσει αμήχανα ή ακόμα και να κοκκινίζει.

Ο χορός των ρόλων
Οι ρόλοι ανωτερότητας και κατωτερότητας μέσα σε μία σχέση άλλες φορές είναι δεδομένες, και άλλες φορές είναι δεδομένες, και άλλες φορές εναλλάσσονται. Η εναλλαγή αυτή μοιάζει με ένα χορό που σε κάποιες στιγμές ο άντρας κάνει ένα βήμα μπροστά και η γυναίκα οπισθοχωρεί, σε άλλες εκείνη προτείνει το ένα πόδι μπροστά κι εκείνος το αντίστοιχο πίσω, ενώ σε κάποιες άλλες στιγμές κανένας από τους δύο δεν μπορεί να κινηθεί γιατί και οι δύο στέκονται ακίνητοι, ο ένας μπροστά στον άλλον. Με άλλα λόγια, οι ρόλοι της εξουσίας δεν είναι σταθεροί. Κάποιες μέρες, κρατάει ο άντρας τα ηνία της σχέσης, ενώ άλλες μέρες κάθεται η γυναίκα στο τιμόνι της καθημερινής ζωής.

Ευδιάκριτοι και συμπληρωματικοί
Η εξουσία μέσα σε μία σχέση μπορεί να είναι μοιρασμένη «κοινή συναίνεση». Σε αυτήν την περίπτωση, δηλαδή, οι σύντροφοι γνωρίζουν ότι σε συγκεκριμένους τομείς της σχέσης κάνει κουμάντο ο ένας εκ των δύο. Δεν είναι απαραίτητο η συμφωνία να έχει γίνει κατόπιν συνεννόησης. Συχνά, οι δύο ύπαρξη ρόλων κυριαρχίας και υποταγής μεταξύ τους. Από τη στιγμή που υπάρχει αρμονία ρόλων ή μάλλον αλληλοσυμπλήρωση, τα πράγματα εξελίσσονται χωρίς εντάσεις και χωρίς εντάσεις και χωρίς ανάγκη διαπραγματεύσεων.

Ακίνητοι και συμμετρικοί
Αν, αντιθέτως, δεν υπάρχει ένας σιωπηλός διαχωρισμός ρόλων, τότε επικρατεί μία συνεχής και έντονη διαπραγμάτευση. Για παράδειγμα, όταν ο ένας σύντροφος δεν παραδέχεται ότι ο άλλος διαχειρίζεται καλύτερα έναν τομέα της σχέσης και διεκδικεί διαρκώς το συγκεκριμένο ρόλο, τότε παρατηρείται μια κατάσταση «συμμετρίας» και η ατμόσφαιρα είναι διαρκώς τεταμένη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι δύο σύντροφοι δεν συνειδητοποιούν ότι ανταγωνίζονται για την κυριαρχία στο εσωτερικό της σχέσης τους, όμως εμφανίζουν την τάση να τσακώνονται με το παραμικρό.

Ποιος κάνει πραγματικά κουμάντο;
Σε αρκετές σχέσεις, οι περισσότερες αποφάσεις λαμβάνονται από έναν από τους δύο συντρόφους, ο οποίος συμπεραίνει λανθασμένα ότι είναι ο κυρίαρχος της σχέσης. Παρόλα αυτά, στην πραγματικότητα είναι ο άλλος που του έχει παραχωρήσει το δικαίωμα να αποφασίζει. Για παράδειγμα, η γυναίκα μπορεί να αφήσει τον άντρα της να επιλέγει πως θα περάσουν το σαββατόβραδο, επειδή έτσι βγαίνει από τον κόπο των τηλεφωνημάτων με την υπόλοιπη παρέα ή επειδή της αρέσουν οι επιλογές του. Εκείνος, δηλαδή, έχει πάρει ένα είδος εξουσιοδότησης να αποφασίζει, όμως στην πραγματικότητα είναι εκείνη που του έχει παραχωρήσει αυτήν την ευθύνη.

Στη δική σας σχέση, τι συμβαίνει; είστε εσείς η «ριγμένη» ή έχετε καταφέρει να έχετε το «πάνω χέρι»;

Πως κατακτάται η κυριαρχία;
Πως καταφέρνει όμως ένας εκ των δύο συντρόφων να «κλέβει» το ρόλο της εξουσίας στο εσωτερικό μιας σχέσης; Στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο γεγονός ή μία δυναμική που καθορίζει την κατανομή των ρόλων: η κατάσταση διαμορφώνεται από μόνη της, έτσι ώστε να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στο ζευγάρι. Οι βασικοί λόγοι πίσω από αυτήν την άτυπη «συμφωνία»;

Ικανότητα

Είναι πολύ πιθανό ο ένα εκ των δύο που είναι ο κυρίαρχος, να είναι και ο πιο ικανός σε συγκεκριμένους τομείς: για παράδειγμα, να καταφέρνει να διαχειρίζεται ευκολότερα τον οικονομικό προϋπολογισμό της οικογένειας, να οργανώνει καλύτερα τις εξόδους και τις διακοπές του ζευγαριού, κτλ., ενώ αν έχει μεγαλώσει με μικρότερα αδέρφια, σίγουρα γνωρίζει καλύτερα πώς να αντιμετωπίζει τις ανάγκες των παιδιών.

Ανατροφή

Οι διαφορετικοί ρόλοι αντρών και γυναικών μπορεί να ευθύνονται εν μέρει και στην ανατροφή που έχουν δεχτεί στα παιδικά τους χρόνια. Αν, δηλαδή οι γονείς εμφυσήσουν στα παιδιά τους τρόπους συμπεριφοράς που αρμόζουν αντίστοιχα στα αγόρια και τα κορίτσια, τότε αυτά μεγαλώνουν έχοντας μία συγκεκριμένη ιδέα για το τι είναι «σωστό» να κάνουν μέσα σε μία σχέση ανάλογα με το φύλο τους.

Αυταρχικότητα

Ωστόσο, ένας σύντροφος μπορεί να κατακτήσει το ρόλο του κυρίαρχου, καταφεύγοντας όμως σε αθέμιτα (ή ύπουλο) μέσα, χωρίς να συνειδητοποιεί απολύτως την πράξη του. Είναι πιθανό, δηλαδή, να χρησιμοποιήσει το όπλο της απειλής ή το εκβιασμού μπορεί ακόμα να κρατάει μούτρα στο σύντροφο του, μέχρι να περάσει το δικό του ή να του στερεί κάτι που ξέρει ότι το θέλει. Παραδόξως, σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί ο κυρίαρχος να χρησιμοποιήσει την αδυναμία ως όπλο για να βρεθεί σε θέση ισχύος: να ισχυριστεί δηλαδή ότι φοβάται ή ότι νιώθει άσχημα, όταν δεν έχει το πάνω χέρι σε συγκεκριμένες περιστάσεις.

 Ποιος κάνει πραγματικά κουμάντο;
Σε αρκετές σχέσεις, οι περισσότερες αποφάσεις λαμβάνονται από έναν από τους δύο συντρόφους, ο οποίος συμπεραίνει ότι είναι ο κυρίαρχος της σχέσης. Παρόλα αυτά, στην πραγματικότητα είναι ο άλλος που του έχει παραχωρήσει το δικαίωμα να αποφασίζει. Για παράδειγμα, η γυναίκα μπορεί να αφήνει τον άντρα της να επιλέγει πως θα το περάσουν το σαββατόβραδο, επειδή έτσι βγαίνει από τον κόπο των τηλεφωνημάτων με την υπόλοιπη παρέα ή επειδή της αρέσουν οι επιλογές του. Εκείνος, δηλαδή, έχει πάρει ένα είδος εξουσιοδότησης να αποφασίζει, όμως, στην πραγματικότητα είναι εκείνη που του έχει παραχωρήσει αυτή την ευθύνη.

Στη δική σας σχέση , τι συμβαίνει; Είστε εσείς η «ριγμένη» ή έχετε καταφέρει να έχετε το «πάνω χέρι»;

Μία σχέση μονής κατεύθυνσης
Στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν μία σχέση είναι κυριαρχικά άνιση, τότε αυτό σημαίνει ότι οι δύο σύντροφοι αγαπούν ο ένας τον άλλον με διαφορετικά μέτρα και σταθμά: ο ένας δίνεται ολοκληρωτικά, ενώ ο άλλος μένει πιο αδιάφορος. Αν δηλαδή, μία γυναίκα συνδέει όλη την ευτυχία της με την ύπαρξη του άντρα της, τότε αυτό προκαλεί στην εν λόγω γυναίκα μία αυξημένη ανάγκη για επιβεβαίωση και την κάνει πιο διαθέσιμη σε θυσίες, προκειμένου να διατηρεί τη σχέσης της. Φυσικά, μία τέτοια κατάσταση μπορεί να ισχύει και αντίστροφα: δηλαδή, με τον άντρα σε υποτακτική θέση και την γυναίκα κυρίαρχη. Σε αυτή την περίπτωση, η επιθυμία του άντρα να είναι αρεστός στην παρτενέρ του, τον οδηγεί να μην της πηγαίνει ποτέ κόντρα και να κάνει τα πάντα προκειμένου να την ικανοποιεί. Σε αυτή την περίπτωση, είναι ο άντρας που υποφέρει, λόγω της ανασφάλειας του αι του υποχωρητικού ρόλου του.

Πώς να προλάβετε τις ανισορροπίες εξουσίας
Για να προλάβετε μια κατάσταση κυριαρχικής ανισορροπίας στη σχέση σας, θα πρέπει να είστε πολύ προσεκτική στα αποκαλυπτικά σημάδια: προσέξτε, λοιπόν, μήπως ο σύντροφος σας χρησιμοποιεί κάποιο είδος εκβιασμού για να σας επιβάλλει τα ¨θέλω του¨, ή δεν υποχωρεί ποτέ, μέχρι να περάσει το δικό του. Ακόμα, αν είστε εσείς αυτή που είναι «υπό», θα πρέπει να εξετάσετε αν η αγάπη σας έχει αντίκρισμα και τι συνέπειες έχει στην ψυχοσωματική σας κατάσταση η τάση εξουσίας του παρτενέρ, σας.

Αν, αντιθέτως, είστε η κυρίαρχη της σχέση σας, τότε γνωρίζετε καλά ότι απολαμβάνεται μία υπέρμετρη αγάπη από τον παρτενέρ σας, αλλά θα πρέπει να α-αποφασίσετε αν αξίζει να αναλώσετε όλη σας την ενέργεια, προκειμένου να έχετε μονίμως το πάνω χέρι ή μήπως τελικά είναι καλύτερα να αναζητήσετε μία πιο υγιή σχέση ίσου προς ίσον, το να έχετε το σύντροφό σας «σήκω-κάτσε», σας χαρίζει την ψευδαίσθηση της κυριαρχίας, όμως πρόκειται για μια κυριαρχία που ασκείτε πάνω σε ένα άνθρωπο που δεν καταφέρνει να εκφράζει αυτά που νιώθει πραγματικά.