Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΣΕ 10 ΑΡΙΘΜΟΥΣ

Ένα καλοκαίρι που έριξε τα ρεκόρ ζέστης άφησε ένα ίχνος καταστροφών σε όλο τον κόσμο. Ο κόσμος μπορεί να απέχει μόλις έξι χρόνια από την παραβίαση του στόχου θερμοκρασίας του 1,5 βαθμούς Κελσίου της Συμφωνίας του Παρισιού, θέτοντας το υπόβαθρο για πολύ χειρότερες καταστροφές που έρχονται. Και οι κυβερνήσεις μειώνουν τη ρύπανση από αέρια θερμοκηπίου πολύ αργά για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα - και δεν έχουν βήξει τα δισεκατομμύρια δολάρια που υποσχέθηκαν να βοηθήσουν τις φτωχότερες χώρες να αντιμετωπίσουν τη ζημιά.

Η φετινή σύνοδος κορυφής, η οποία ξεκινά στις 30 Νοεμβρίου στο Ντουμπάι, θα ολοκληρώσει την πρώτη αξιολόγηση του τι έχουν επιτύχει οι χώρες από την υπογραφή της συμφωνίας του Παρισιού το 2015. Το αφανές συμπέρασμα: Έχουν σημειώσει κάποια πρόοδο. Αλλα οχι αρκετο. Το πραγματικό ερώτημα είναι τι κάνουν ως απάντηση. Για να κατανοήσουμε τα διακυβεύματα, ακολουθεί μια στιγμιότυπο της κατάστασης του πλανήτη - και των παγκόσμιων προσπαθειών για το κλίμα - σε 10 αριθμούς.

1,3 ΒΑΘΜΟΙ ΚΕΛΣΙΟΥ:  Η υπερθέρμανση του πλανήτη από την προβιομηχανική εποχή

Οι ανθρωπογενείς εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου οδηγούν τις παγκόσμιες θερμοκρασίες στον ουρανό από τον 19ο αιώνα, όταν η βιομηχανική επανάσταση και η μαζική καύση ορυκτών καυσίμων άρχισαν να επηρεάζουν το κλίμα της Γης. Ο κόσμος έχει ήδη θερμανθεί κατά περίπου 1,3 βαθμούς Κελσίου, ή 2,3 βαθμούς Φαρενάιτ, και το μεγαλύτερο μέρος αυτής της θέρμανσης έχει συμβεί από τη δεκαετία του 1970. Τα τελευταία 50 χρόνια, σύμφωνα με έρευνες, οι παγκόσμιες θερμοκρασίες έχουν αυξηθεί με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων τουλάχιστον 2.000 ετών.

Τον περασμένο Οκτώβριο ολοκληρώθηκε το πιο ζεστό διάστημα 12 μηνών της Γης που έχει καταγραφεί, σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση. Και το 2023 είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα είναι το πιο καυτό ημερολογιακό έτος που έχει παρατηρηθεί ποτέ. Συνεχίζει μια σειρά από πρόσφατες καταρρίψεις ρεκόρ - τα πέντε πιο καυτά χρόνια στον κόσμο έχουν σημειωθεί όλα από το 2015.

Το να αφήσουμε την υπερθέρμανση να περάσει τους 2 βαθμούς Κελσίου θα οδηγούσε τον κόσμο σε καταστροφικές αλλαγές, προειδοποίησαν οι επιστήμονες, συμπεριλαμβανομένων απειλητικών για τη ζωή ακραίων ζέστης, επιδείνωσης καταιγίδων και πυρκαγιών, αποτυχίας καλλιεργειών, επιταχυνόμενης άνοδος της στάθμης της θάλασσας και υπαρξιακών απειλών για ορισμένες παράκτιες κοινότητες και μικρά νησιωτικά έθνη . Πριν από οκτώ χρόνια στο Παρίσι, σχεδόν κάθε έθνος στη Γη συμφώνησε να προσπαθήσει να διατηρήσει τις θερμοκρασίες πολύ κάτω από αυτό το όριο και κάτω από ένα πιο φιλόδοξο όριο 1,5 μοιρών, αν ήταν δυνατόν.

4,3 τρισεκατομμύρια δολάρια: Οι παγκόσμιες οικονομικές απώλειες από τις κλιματικές καταστροφές από το 1970

Οι καταστροφές που σχετίζονται με το κλίμα επιδεινώνονται καθώς οι θερμοκρασίες αυξάνονται. Τα κύματα καύσωνα εντείνονται, οι τροπικοί κυκλώνες ενισχύονται, οι πλημμύρες και οι ξηρασίες γίνονται πιο έντονες και οι πυρκαγιές γίνονται όλο και μεγαλύτερες. Γεγονότα ρεκόρ έπληξαν όλο τον πλανήτη φέτος, προάγγελος νέων ακροτήτων που έρχονται. Οι επιστήμονες λένε ότι τέτοια γεγονότα θα επιταχυνθούν μόνο καθώς ο κόσμος θερμαίνεται.

Σχεδόν 12.000 καταστροφές που σχετίζονται με τον καιρό, το κλίμα και το νερό έπληξαν παγκοσμίως τις τελευταίες πέντε δεκαετίες, αναφέρει ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός. Έχουν προκαλέσει ζημιές τρισεκατομμυρίων δολαρίων και έχουν σκοτώσει περισσότερους από 2 εκατομμύρια ανθρώπους.

Το ενενήντα τοις εκατό αυτών των θανάτων έχουν συμβεί σε αναπτυσσόμενες χώρες. Σε σύγκριση με τα πλουσιότερα έθνη, αυτές οι χώρες έχουν ιστορικά συνεισφέρει ελάχιστα στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη - ωστόσο υφίστανται δυσανάλογα τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

4,4 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ: Ετήσιος ρυθμός ανόδου της στάθμης της θάλασσας

Η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας αυξάνεται ραγδαία καθώς οι πάγοι λιώνουν και οι ωκεανοί θερμαίνονται και διαστέλλονται. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τώρα αυξάνονται κατά περίπου 4,4 χιλιοστά, ή περίπου 0,17 ίντσες, κάθε χρόνο — και αυτός ο ρυθμός επιταχύνεται, αυξάνοντας κατά περίπου 1 χιλιοστό κάθε δεκαετία.

Ακούγονται σαν μικροί αριθμοί. Δεν είναι. Τα στρώματα πάγου και οι παγετώνες του κόσμου χάνουν 1,2 τρισεκατομμύρια τόνους πάγου κάθε χρόνο. Αυτές οι απώλειες επιταχύνονται επίσης, επιταχυνόμενες κατά τουλάχιστον 57 τοις εκατό από τη δεκαετία του 1990. Η μελλοντική άνοδος της στάθμης της θάλασσας εξαρτάται κυρίως από το μελλοντικό λιώσιμο των πάγων, το οποίο εξαρτάται από τις μελλοντικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Με την ακραία υπερθέρμανση, η στάθμη της παγκόσμιας θάλασσας πιθανότατα θα ανέβει έως και 3 πόδια μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα, αρκετά για να βάλουν πολλές παράκτιες κοινότητες, να απειλήσουν τα αποθέματα γλυκού νερού και να βυθίσουν ορισμένα μικρά νησιωτικά έθνη.

"Τα χαμηλά νησιά στον Ειρηνικό βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης ενάντια στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας», δήλωσε ο ειδικός στη στάθμη της θάλασσας της NASA, Μπέντζαμιν Χάμλινγκτον. «Στις ΗΠΑ, η Νοτιοανατολικές ακτές του Κόλπου παρουσιάζουν μερικούς από τους υψηλότερους ρυθμούς ανόδου της στάθμης της θάλασσας στον κόσμο και έχουν πολύ υψηλές μελλοντικές προβλέψεις για τη στάθμη της θάλασσας». Όμως, μακροπρόθεσμα, πρόσθεσε, «σχεδόν κάθε ακτογραμμή σε όλο τον κόσμο θα παρουσιάσει άνοδο της στάθμης της θάλασσας και θα αισθανθεί επιπτώσεις».

ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ: Όταν ο κόσμος θα μπορούσε να ξεπεράσει το όριο της 1,5 μοίρας

Ο κόσμος τελειώνει γρήγορα ο χρόνος για να πετύχει τον πιο φιλόδοξο διεθνή κλιματικό στόχο του: τη διατήρηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη κάτω από τους 1,5 βαθμούς Κελσίου. Οι άνθρωποι μπορούν να εκπέμπουν μόνο άλλα 250 δισεκατομμύρια μετρικούς τόνους διοξειδίου του άνθρακα και να διατηρούν τουλάχιστον ακόμη και πιθανότητες επίτευξης αυτού του στόχου, λένε οι επιστήμονες. Αυτό το όριο ρύπανσης θα μπορούσε να φτάσει σε μόλις έξι χρόνια.

Αυτό είναι το συμπέρασμα από τουλάχιστον δύο πρόσφατες μελέτες, μία που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο και μία τον Οκτώβριο. Οι άνθρωποι ρίχνουν περίπου 40 δισεκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα κάθε χρόνο, με κάθε τόνο να τρώει στο περιθώριο λάθους. Το μέγεθος αυτού του ρυθμιστικού διαλύματος άνθρακα είναι μικρότερο από ό,τι είχαν υποδείξει προηγούμενες εκτιμήσεις, υποδεικνύοντας ότι ο χρόνος τελειώνει ακόμη πιο γρήγορα από το αναμενόμενο.

«Ενώ η έρευνά μας δείχνει ότι είναι ακόμα φυσικά δυνατό ο κόσμος να παραμείνει κάτω από 1,5 C, είναι δύσκολο να δούμε πώς θα παραμείνει έτσι για πολύ», δήλωσε ο Robin Lamboll, επιστήμονας στο Imperial College του Λονδίνου και επικεφαλής συγγραφέας του πιο πρόσφατου μελέτη. «Δυστυχώς, οι μηδενικές ημερομηνίες για αυτόν τον στόχο πλησιάζουν γρήγορα, χωρίς κανένα σημάδι ότι τις εκπληρώνουμε».

43 τοις εκατό: Πόσες πρέπει να μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου μέχρι το 2030 για να επιτευχθεί ο στόχος της θερμοκρασίας

Ο κόσμος θα έπρεπε να υποστεί έναν έντονο μετασχηματισμό κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας για να έχει οποιαδήποτε ελπίδα να εκπληρώσει το φιλόδοξο ανώτατο όριο του 1,5 μοιρών της Συμφωνίας του Παρισιού.

Με λίγα λόγια, οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να μειωθούν κατά 43 τοις εκατό έως το 2030 και 60 τοις εκατό έως το 2035, πριν φτάσουν στο μηδέν μέχρι τα μέσα του αιώνα, σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο σχετικά με την πρόοδο που έχει σημειώσει ο κόσμος από την υπογραφή του Συμφωνία του Παρισιού. Αυτό θα έδινε στον κόσμο 50 τοις εκατό πιθανότητες να περιορίσει την υπερθέρμανση του πλανήτη στους 1,5 βαθμούς.

Ωστόσο, με βάση τις δεσμεύσεις για το κλίμα που έχουν κάνει οι χώρες μέχρι σήμερα, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου είναι πιθανό να μειωθούν κατά μόλις 2 τοις εκατό αυτή τη δεκαετία, σύμφωνα με εκτίμηση του ΟΗΕ που δημοσιεύτηκε αυτόν τον μήνα. Οι κυβερνήσεις «κάνουν μικρά βήματα για να αποτρέψουν την κλιματική κρίση», δήλωσε ο επικεφαλής του ΟΗΕ για το κλίμα, Σάιμον Στίελ, σε δήλωση αυτόν τον μήνα. «Αυτό σημαίνει ότι το COP28 πρέπει να είναι ένα σαφές σημείο καμπής».

1 τρισεκατομμύριο δολάρια το χρόνο: Οι ανάγκες χρηματοδότησης για το κλίμα των αναπτυσσόμενων χωρών

Από πολλές απόψεις, οι σύνοδοι κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα έχουν να κάνουν με τα οικονομικά. Η μείωση της ρύπανσης από άνθρακα των βιομηχανιών, η προστασία των κοινοτήτων από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, η ανοικοδόμηση μετά από κλιματικές καταστροφές - όλα κοστίζουν χρήματα. Και οι αναπτυσσόμενες χώρες, ιδιαίτερα, δεν έχουν αρκετό από αυτό.

Καθώς οι χρηματοδοτικές ανάγκες αυξάνονται, αυξάνεται η πίεση σε πλουσιότερα έθνη, όπως οι ΗΠΑ, που έχουν δημιουργήσει το μεγαλύτερο μέρος των εκπομπών που προκαλούν υπερθέρμανση του πλανήτη για να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες να μειώσουν τη ρύπανση και να προσαρμοστούν σε έναν πιο ζεστό κόσμο. Αντιμετωπίζουν επίσης αυξανόμενες εκκλήσεις να πληρώσουν για την καταστροφή που προκλήθηκε από την κλιματική αλλαγή, γνωστή ως απώλεια και ζημιά στα Ηνωμένα Έθνη.

Όμως η ροή χρημάτων από τις πλούσιες προς τις φτωχές χώρες έχει επιβραδυνθεί. Τον Οκτώβριο, μια διάσκεψη δέσμευσης για την αναπλήρωση του Πράσινου Ταμείου για το Κλίμα του ΟΗΕ συγκέντρωσε μόνο 9,3 δισεκατομμύρια δολάρια, ακόμη λιγότερο από τα 10 δισεκατομμύρια δολάρια που είχαν υποσχεθεί οι χώρες την προηγούμενη φορά. Μια καθυστερημένη υπόσχεση των ανεπτυγμένων χωρών να παραδίδουν 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως έως το 2020 για να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων και να προσαρμοστούν στις αυξανόμενες θερμοκρασίες «πιθανότατα» εκπληρώθηκε πέρυσι, δήλωσε ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης αυτόν τον μήνα, ενώ προειδοποίησε ότι η χρηματοδότηση της προσαρμογής είχε μειώθηκε κατά 14% το 2021.

Ως αποτέλεσμα, το χάσμα μεταξύ του τι χρειάζονται οι αναπτυσσόμενες χώρες και του πόσα χρήματα ρέουν προς την κατεύθυνση τους αυξάνεται. Η έκθεση του ΟΟΣΑ ανέφερε ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες θα χρειαστούν περίπου 1 τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως για επενδύσεις για το κλίμα έως το 2025, «αυξάνονται σε περίπου 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο μεταξύ 2026 και 2030».

7 τρισεκατομμύρια δολάρια: Παγκόσμια επιδοτήσεις ορυκτών καυσίμων το 2022

Σε πλήρη αντίθεση με τη χρηματοδότηση για το κλίμα, οι επιδοτήσεις ορυκτών καυσίμων έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Το 2022, οι συνολικές δαπάνες για επιδοτήσεις πετρελαίου, φυσικού αερίου και άνθρακα έφτασαν τα 7 τρισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με τον Αύγουστο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτό είναι 2 τρισεκατομμύρια δολάρια περισσότερο από το 2020.

Οι ρητές επιδοτήσεις - άμεση κρατική στήριξη για τη μείωση των τιμών της ενέργειας - υπερδιπλασιάστηκαν από το 2020, στα 1,3 τρισεκατομμύρια δολάρια. Αλλά η πλειονότητα των επιδοτήσεων είναι σιωπηρές, αντιπροσωπεύοντας το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις δεν απαιτούν από τις εταιρείες ορυκτών καυσίμων να πληρώσουν για τη ζημιά στην υγεία και το περιβάλλον που προκαλούν τα προϊόντα τους στην κοινωνία.

Ταυτόχρονα, οι χώρες συνεχίζουν να αντλούν δημόσιο και ιδιωτικό χρήμα στην παραγωγή ορυκτών καυσίμων. Αυτό το μήνα, μια έκθεση του ΟΗΕ διαπίστωσε ότι οι κυβερνήσεις σχεδιάζουν να παράγουν πάνω από τη διπλάσια ποσότητα ορυκτών καυσίμων το 2030 από ό,τι θα ήταν σύμφωνο με τον στόχο του 1,5 βαθμού.

66.000 ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΚΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ: Ακαθάριστη αποψίλωση των δασών παγκοσμίως το 2022

Στο COP26 η Σύνοδος κορυφής για το κλίμα πριν από δύο χρόνια στη Γλασκώβη της Σκωτίας, τα έθνη δεσμεύτηκαν να σταματήσουν την παγκόσμια αποψίλωση των δασών έως το 2030. Συνολικά 145 χώρες έχουν υπογράψει τη Διακήρυξη των Δασών της Γλασκόβης, αντιπροσωπεύοντας περισσότερο από το 90 τοις εκατό της παγκόσμιας δασικής κάλυψης. Ωστόσο, η παγκόσμια δράση εξακολουθεί να υπολείπεται αυτού του στόχου. Η ετήσια αξιολόγηση της δήλωσης δασών, που εκπονήθηκε από μια συλλογή ερευνών και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, υπολόγισε ότι ο κόσμος έχασε 66.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα δάσους πέρυσι, ή περίπου 25.000 τετραγωνικά μίλια - μια περιοχή ελαφρώς μεγαλύτερη από τη Δυτική Βιρτζίνια ή τη Λιθουανία. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της απώλειας προήλθε από τροπικά δάση.

Η ανάσχεση της αποψίλωσης των δασών αποτελεί κρίσιμο στοιχείο της παγκόσμιας δράσης για το κλίμα. Η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή προειδοποιεί ότι οι συλλογικές συνεισφορές από τη γεωργία, τη δασοκομία και τη χρήση γης αποτελούν έως και το 21 τοις εκατό των παγκόσμιων εκπομπών άνθρακα που προκαλούνται από τον άνθρωπο. Η αποψίλωση των δασών απελευθερώνει μεγάλους όγκους διοξειδίου του άνθρακα πίσω στην ατμόσφαιρα και πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι οι απώλειες άνθρακα από τα τροπικά δάση μπορεί να έχουν διπλασιαστεί από τις αρχές της δεκαετίας του 2000.

ΣΧΕΔΟΝ 1 ΔΙΣ. ΤΟΝΟΙ: Το ετήσιο κενό απομάκρυνσης διοξειδίου του άνθρακα

Δεδομένου του αργού ρυθμού του κόσμου στη μείωση της ρύπανσης από αέρια του θερμοκηπίου, οι επιστήμονες λένε ότι μια δεύτερη προσέγγιση είναι απαραίτητη για την επιβράδυνση της θέρμανσης της Γης - την απομάκρυνση του διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα.

Η τεχνολογία για να γίνει αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό μη δοκιμασμένη σε κλίμακα και δεν θα είναι φθηνή. Μια έκθεση ορόσημο για τις αφαιρέσεις διοξειδίου του άνθρακα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης νωρίτερα αυτό το έτος διαπίστωσε ότι η διατήρηση της θέρμανσης στους 2 βαθμούς Κελσίου ή λιγότερο θα απαιτούσε από τις χώρες να αφαιρέσουν συλλογικά επιπλέον 0,96 δισεκατομμύρια τόνους ισοδύναμου CO2 ετησίως μέχρι το 2030.

Περίπου 2 δισεκατομμύρια τόνοι απομακρύνονται πλέον κάθε χρόνο, αλλά αυτό επιτυγχάνεται σε μεγάλο βαθμό μέσω της φυσικής ικανότητας απορρόφησης των δασών. Η αφαίρεση ακόμη περισσότερου άνθρακα θα απαιτήσει από τις χώρες να κλιμακώσουν μαζικά τις τεχνολογίες αφαίρεσης άνθρακα, δεδομένης της περιορισμένης ικανότητας των δασών να απορροφούν περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα.

Οι τεχνολογίες αφαίρεσης άνθρακα βρίσκονται στο προσκήνιο στο COP28, αν και ορισμένες χώρες και εταιρείες θέλουν να τις χρησιμοποιήσουν για να ανταποκριθούν στο μηδέν, ενώ συνεχίζουν να καίνε ορυκτά καύσιμα. Οι επιστήμονες είναι ξεκάθαροι ότι η απομάκρυνση του άνθρακα δεν μπορεί να υποκαταστήσει τις απότομες περικοπές των εκπομπών.

1.000 GIGAWATTS: Χρειάζεται ετήσια αύξηση της χωρητικότητας ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για να διατηρηθεί η εμβέλεια 1,5 μοιρών

Η στροφή από τα ορυκτά καύσιμα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας βρίσκεται σε εξέλιξη, αλλά η μετάβαση είναι ακόμη πολύ αργή για να επιτευχθούν οι στόχοι της Συμφωνίας του Παρισιού.

Για να διατηρηθεί η στάθμη 1,5 μοιρών σε κοντινή απόσταση, η Διεθνής Υπηρεσία Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας εκτιμά ότι ο κόσμος χρειάζεται να προσθέτει 1.000 γιγαβάτ σε χωρητικότητα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κάθε χρόνο έως το 2030. Συγκριτικά, ολόκληρη η δυναμικότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σε κλίμακα κοινής ωφέλειας των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν περίπου 1.160 γιγαβάτ τελευταία έτος, σύμφωνα με το Υπουργείο Ενέργειας.

Πέρυσι, οι χώρες πρόσθεσαν περίπου 300 γιγαβάτ, σύμφωνα με το τελευταίο World Energy Transitions Outlook του οργανισμού που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο. Αυτό το έλλειμμα ώθησε την ΕΕ και το κράτος υποδοχής της διάσκεψης για το κλίμα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, να εκστρατεύσουν τα έθνη να υπογράψουν έναν στόχο για τον τριπλασιασμό της παγκόσμιας δυναμικότητας ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έως το 2030 στο COP28, στόχος που υποστηρίζεται επίσης από τις ΗΠΑ και την Κίνα.

«Η μετάβαση στην καθαρή ενέργεια συμβαίνει παγκοσμίως και είναι ασταμάτητη», δήλωσε τον περασμένο μήνα ο επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας Φατίχ Μπιρόλ. «Δεν είναι θέμα «αν», είναι απλώς θέμα «πόσο σύντομα» — και όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο για όλους μας».

Ανατύπωση από το E&E News με άδεια από την POLITICO, LLC. Πνευματικά δικαιώματα 2023. Τα E&E News παρέχουν βασικά νέα για τους επαγγελματίες της ενέργειας και του περιβάλλοντος.