Χόμπι στην τρίτη ηλικία, πώς σχετίζεται με τη μακροζωία; Νέα μελέτη

Οι ερευνητές επισημαίνουν δεδομένα των Ηνωμένων Εθνών που δείχνουν ότι το ποσοστό των ατόμων ηλικίας τουλάχιστον 65 ετών αυξάνεται και σημειώνουν ότι οι ηλικιωμένοι αντιμετωπίζουν κοινωνικές διαταραχές που είναι λιγότερο συχνές στους νέους, όπως η μοναξιά και η απομόνωση, που σχετίζονται με προβλήματα υγείας και προγενέστερη θνησιμότητα.

Οι ερευνητές αναφέρουν επίσης την ιδέα του προσδόκιμου υγιούς ζωής, σημειώνοντας ότι οι αυξήσεις στη διάρκεια ζωής δεν συνδέονται πάντα με την καλή υγεία και ότι αυτό επιβαρύνει όλο και περισσότερο τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης σε όλο τον κόσμο. Ως εκ τούτου, επισημαίνουν προγράμματα χόμπι κοινωνικής δραστηριότητας που έχουν προωθηθεί από κυβερνητικούς θεσμούς ως έναν τρόπο δυνητικής ανακούφισης ενός μέρους αυτού του φόρτου.

Ενώ υπήρξε σημαντική προηγούμενη έρευνα για αυτό το γενικό θέμα, συμπεριλαμβανομένων πολλαπλών ειδικών κοινωνικών παρεμβάσεων, οι προηγούμενες μελέτες επικεντρώνονταν συνήθως μόνο σε μία χώρα και μία παρέμβαση κάθε φορά, παρά τις διάφορες παρεμβάσεις που μοιράζονται τους ίδιους μηχανισμούς δράσης . Επομένως, προκειμένου να προσδιοριστεί η αξία των παρεμβάσεων που σχετίζονται με το χόμπι μεταξύ εθνικοτήτων και πολιτισμών, αυτοί οι ερευνητές συνδύασαν αποτελέσματα από πέντε διαχρονικές μελέτες που καλύπτουν 16 έθνη και 93.263 άτομα.

Αυτή η μετα-ανάλυση δεν είχε τον ίδιο αριθμό εκπροσώπων από κάθε χώρα. Η Ιαπωνία ήταν η υψηλότερη, με 57.051 συμμετέχοντες και η Γερμανία ήταν η χαμηλότερη με 966. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν 6.204, η Κίνα είχε 1.611 και υπήρχε μεγάλος αριθμός ευρωπαϊκών χωρών με μερικές χιλιάδες η καθεμία. Κατά μέσο όρο, οι ερωτηθέντες ήταν στις αρχές της δεκαετίας του '70.

Η συμμετοχή στο χόμπι διέφερε ευρέως ανά χώρα. Ενώ ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες μαζί με την Ιαπωνία είχαν ποσοστά συμμετοχής 9 στα 10 ή καλύτερα, η Ιταλία και η Ισπανία είχαν ελαφρώς περισσότερα από τα μισά και η Κίνα κάπως πάνω από το ένα τρίτο, αν και ο ορισμός του «χόμπι» μπορεί να ήταν διαφορετικός σε αυτήν την έρευνα. Όπως αναμενόταν από τους ερωτηθέντες αυτής της ηλικιακής ομάδας, περισσότερα από τα τρία πέμπτα των ερωτηθέντων είχαν μόνιμα προβλήματα υγείας. Επτά στους δέκα συμμετέχοντες συνταξιοδοτήθηκαν εκτός από αυτούς στην Κίνα, την Ιαπωνία και την Ισπανία.

Αναμενόμενα αποτελέσματα

Τα αποτελέσματα υποστήριξαν προηγούμενες έρευνες. Όπως ήταν αναμενόμενο, η ενασχόληση με το χόμπι συνδέθηκε με θετικά αποτελέσματα για την υγεία και λιγότεροι συμμετέχοντες χομπίστες είχαν κατάθλιψη. Ωστόσο, αυτή η συσχέτιση θα μπορούσε να πάει είτε προς την άλλη πλευρά. Για παράδειγμα, οι χομπίστες θα μπορούσαν να είναι λιγότερο πιθανό να έχουν κατάθλιψη και οι καταθλιπτικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν λιγότερα χόμπι.

Ως εκ τούτου, οι ερευνητές εξέτασαν τον χρόνο ως παράγοντα, εξετάζοντας τις μετρήσεις που έγιναν νωρίτερα και αργότερα σε αυτές τις μελέτες κοόρτης. Μετά τον έλεγχο για γνωστούς συγχυτές, αυτή η ανάλυση διαπίστωσε ότι η συνεχής ενασχόληση με χόμπι μεταξύ των χρονικών σημείων συσχετίστηκε με λιγότερα αρνητικά αποτελέσματα στο μεταγενέστερο χρονικό σημείο. Οι χομπίστες είχαν λιγότερες πιθανότητες να πάθουν κατάθλιψη και περισσότερες πιθανότητες να έχουν καλύτερη αυτοαναφερόμενη υγεία. Αυτό υποδηλώνει ότι το χόμπι βελτιώνει την ψυχική και σωματική υγεία και αυτό το εύρημα επιβεβαιώθηκε από πολλαπλές στατιστικές αναλύσεις. Το συγκεκριμένο είδος χόμπι δεν φάνηκε να επηρεάζει σημαντικά τα αποτελέσματα. Σε εθνικό επίπεδο, η ενασχόληση με το χόμπι συσχετίστηκε με την ευτυχία, τον πλούτο και το προσδόκιμο ζωής και συνδέθηκε αρνητικά με την εισοδηματική ανισότητα.

Όπως και άλλες παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής, αυτό προφανώς δεν θα λύσει ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία. Ωστόσο, οι παρεμβάσεις αναζωογόνησης δεν είναι ακόμη κλινικά διαθέσιμες, ενώ τα χόμπι και άλλες παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής είναι διαθέσιμα τώρα. Αυτή η έρευνα δείχνει ότι τα άτομα με ηλικιωμένους συγγενείς μπορεί να τους βοηθήσουν να ζήσουν πιο υγιεινά, ενθαρρύνοντάς τους να συμμετέχουν σε κοινωνικές δραστηριότητες, ανεξάρτητα από το πού μπορεί να ζουν.

Μελέτες

• Holt-Lunstad, J. (2018). Why social relationships are important for physical health: A systems approach to understanding and modifying risk and protection. Annual review of psychology, 69, 437-458.
• Soga, M., Gaston, K. J., & Yamaura, Y. (2017). Gardening is beneficial for health: A meta-analysis. Preventive medicine reports, 5, 92-99.
• Clifford, A. M., Shanahan, J., McKee, J., Cleary, T., O’Neill, A., O’Gorman, M., … & Ní Bhriain, O. (2023). The effect of dance on physical health and cognition in community dwelling older adults: a systematic review and meta-analysis. Arts & Health, 15(2), 200-228.
• McCrary, J. M., Altenmüller, E., Kretschmer, C., & Scholz, D. S. (2022). Association of music interventions with health-related quality of life: a systematic review and meta-analysis. JAMA network open, 5(3), e223236-e223236.
• Daykin, N., Mansfield, L., Meads, C., Julier, G., Tomlinson, A., Payne, A., … & Victor, C. (2018). What works for wellbeing? A systematic review of wellbeing outcomes for music and singing in adults. Perspectives in public health, 138(1), 39-46.
• Fancourt, D., Aughterson, H., Finn, S., Walker, E., & Steptoe, A. (2021). How leisure activities affect health: a narrative review and multi-level theoretical framework of mechanisms of action. The Lancet Psychiatry, 8(4), 329-339.