Οι χρωστικές Ε και η επικινδυνότητά τους

Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουμε την προσθήκη των συντηρητικών ουσιών στα
τρόφιμα, τα γνωστά Ε. Χωρίς αυτές τις ουσίες είναι αδύνατον να συντηρηθούν τρόφιμα και
ποτά. Ορισμένα από αυτά έχουν πλέον σταματήσει να χρησιμοποιούνται μιας και
αποδείχθηκαν εξαιρετικά επικίνδυνα και καρκινογόνα.

Αυτά είναι:
ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΑ :
Ε123, Ε249, Ε250, Ε251, Ε252.
 
ΠΙΘΑΝΑ ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΑ :
Ε127, Ε123, Ε153, Ε154, Ε407.
 
Συντηρητικά που χρησιμοποιούνται και προκαλούν προβλήματα σε
άτομα με ειδικές ανάγκες καθώς και σε άτομα που πάσχουν από
νεφρική ανεπάρκεια είναι:
Ε173, Ε261, Ε336, Ε510, Ε518, Ε541, Ε622, Ε627 – 631.
 
Συντηρητικά που δεν πρέπει να καταναλώνονται από άτομα που
πάσχουν από χρόνιες αλλεργίες :
Ε117, Ε430, Ε627, Ε631, Ε635.
 
Συντηρητικά που δεν πρέπει να καταναλώνονται από παιδιά :
Ε102, Ε104, Ε107, Ε110, Ε112, Ε122, Ε123, Ε124, Ε127, Ε128, Ε131, Ε132, Ε150,
Ε151, Ε154, Ε155, Ε160, Ε210, Ε211, Ε212, Ε213, Ε214, Ε215, Ε216, Ε217, Ε218,
Ε220, Ε219, Ε221, Ε222, Ε223, Ε224, Ε225, Ε226, Ε227, Ε249, Ε250, Ε252, Ε310,
Ε311, Ε312, Ε320, Ε321, Ε622, Ε623, Ε627, Ε631, Ε6235.
 

Ομάδες συντηρητικών – χρωστικών
 Από Ε100 έως Ε199 (χρωστικές)
 Από Ε200 έως Ε299 (συντηρητικά)
 Από Ε300 έως Ε399 (αντιοξειδωτικά)
 Από Ε400 έως Ε599 (γαλακτοματοποιητές, σταθεροποιητές, πυκνωτικά,
πηκτικά κ.α.)
 Από Ε620 έως Ε637 (ενισχυτικά γεύσης και αρώματος)
 Από Ε900 έως Ε999 (γλυκαντικές ύλες, βελτιωτικά αλεύρων)
 Από Ε1401 έως Ε1442 (τροποποιημένα άμυλα)

Υπάρχουν αρκετές μελέτες και έρευνες για τις βραχυπρόθεσμες, αλλά κυρίως τις
μακροπρόθεσμες, πιθανές συνέπειες στην υγεία του ανθρώπου και ιδιαίτερα των
μικρών παιδιών, από τα χρωστικά Ε. Τα «Ε» χρησιμοποιούνται νόμιμα από τους
κατασκευαστές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι όλα απολύτως ασφαλή για τον
οργανισμό. Απλώς θεωρούμε πως δεν βλάπτουν τον οργανισμό, εφόσον δεν
καταναλώνονται σε υπερβολικές ποσότητες. Αρκετά πρόσθετα έχουν αποσυρθεί
οριστικά. Για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων απαγόρευσε τη
χρωστική Ε128 (ερυθρό 2G), η οποία κρίθηκε ύποπτη για καρκινογενέσεις. Σε πολλές
χώρες επιτρέπονται ουσίες που σε άλλες είναι απαγορευμένες. Επιστημονικές έρευνες
ενοχοποιούν συγκεκριμένα πρόσθετα για διάφορες βλάβες της υγείας, σε παιδιά
(υπερκινητικότητα, αλλεργίες, άσθμα, ερυθήματα) και σε ενηλίκους (αλλεργίες,
άσθμα, κεφαλαλγίες, ιλίγγους, ταχυσφυγμία, ναυτία, έλκη εντέρου). Τα τελευταία
χρόνια, με την τεράστια κατανάλωση έτοιμων φαγητών, έχουν παρουσιαστεί πολλά
νέα πρόσθετα και συντηρητικά. Μερικά από αυτά κατηγορούνται για
καρκινογενέσεις, νευρολογικές διαταραχές, καρδιακές παθήσεις και πολλές άλλες
ασθένειες. Ακόμη, τα παιδιά δεν τρώνε μόνο «παιδικές» τροφές αλλά καταναλώνουν
καθημερινά πολλές συσκευασμένες τροφές και σνακ. Κάτι τέτοιο, μπορεί να έχει
άμεσες αλλά και μακροχρόνιες επιπτώσεις οργανισμό τους.

Πώς διαβάζουμε τις ετικέτες :
Τα πρόσθετα που περιέχει ένα συσκευασμένο τρόφιμο αναγράφονται υποχρεωτικά
στα «συστατικά». Πρώτα αναγράφεται η κατηγορία που ανήκει το πρόσθετο (π.χ.
συντηρητικό) και ακολουθεί το πλήρες όνομά του (π.χ. βενζοϊκό νάτριο) ή ο κωδικός
του (π.χ. Ε 211). Οι εταιρίες, αποφεύγουν να αναφέρουν τα πρόσθετα με τον κωδικό
Ε αλλά χρησιμοποιούν τα πλήρη ονόματα, ώστε να αποπροσανατολίσουν τους
καταναλωτές. Συνήθως οι αρωματικές ουσίες δεν αναφέρονται ονομαστικά στην
ετικέτα, αλλά με τον αόριστο όρο «αρώματα». Αναγραφές όπως «χωρίς
συντηρητικά» ή «χωρίς χρωστικές» δεν σημαίνουν ότι το τρόφιμο δεν περιέχει άλλου
είδους πρόσθετα.

Τα πιο επικίνδυνα πρόσθετα είναι Χρωστικές ουσίες : 100-199. Πρόκειται για
«μπογιές τροφίμων» που χρησιμοποιούνται για αισθητικούς λόγους, επειδή δίνουν
χρώμα στο τρόφιμο. Η προσθήκη χρωστικών, σε τροφές, για βρέφη και νήπια, δεν
επιτρέπεται. Χρησιμοποιούνται κυρίως σε παγωτά, γαριδάκια-πατατάκια,

αναψυκτικά, μαρμελάδες, σοκολάτες, τυποποιημένα γλυκά, γρανίτες, ζαχαρωτά,
ζελέδες, καραμέλες, έτοιμες τούρτες και κέικ, γλειφιτζούρια, τσίκλες, μαργαρίνες,
ταραμά, μουστάρδα, διάφορα ποτά (αποστάγματα, λικέρ, κόκα-κόλα), κοκτέιλ
φρούτων, λουκάνικα και ψημένα προϊόντα.

Οι πιο επικίνδυνες χρωστικές : Ε102 (ταρτραζίνη), Ε104 (κίτρινο κινολίνης), Ε110
(κίτρινο sunset FCF, κιτρινοπορτοκαλί S), Ε120 (κοχελίνη, καρμινικό οξύ, καρμίνες),
Ε122 (αζωρουμπίνη, καρμοϊσίνη), Ε123 (αμαράνθη), Ε124 (ερυθρό κοχελίνης Α),
Ε127 (ερυθροσίνη), Ε131 (μπλε πατεντέ V), Ε132 (ινδικοτίνη ή ινδικοκαρμίνη), Ε133
(λαμπρό κυανό FCF), Ε150, Ε150Α, Ε150C (καραμελόχρωμα), Ε154 (καστανό FK),
Ε155 (καστανό ΗΤ), Ε160 (ανάτο ή μπιξίνη/νορμπιξίνη), Ε160Α, Ε160Β, E160C
(εκχύλισμα πάπρικας).
Ενδεχόμενες παρενέργειες : καρκινογένεση, αλλεργίες, ερύθημα, υπερκινητικότητα,
αϋπνία, άσθμα, γαστρεντερικά προβλήματα, μείωση λευκών αιμοσφαιρίων,
προβλήματα θυρεοειδή.

Συντηρητικές ουσίες: 200-299. Χρησιμοποιούνται προκειμένου να αποφευχθεί η
αλλοίωση των τροφίμων από μικροοργανισμούς και να αυξηθεί ο χρόνος διατήρησης
τους. Χρησιμοποιούνται κυρίως σε: μαρμελάδες, κονσέρβες, αναψυκτικά, κρασιά,
μπύρες, ζαμπόν, λουκάνικα, κονσερβοποιημένα κρέατα και ψάρια, είδη
ζαχαροπλαστικής, κρουασάν, έτοιμα κέικ, μπισκότα, μαργαρίνες, ψωμί για τοστ,
σνακς, σαλάτες, ζελέδες, σάλτσες κ.ά.
Οι πιο επικίνδυνες : Ε202 σορβικό κάλιο, Ε210 (βενζοϊκό οξύ), Ε211 (βενζοϊκό
νάτριο), Ε212 (βενζοϊκό κάλιο), Ε214 (Ρ-υδροξυβενζοϊκό αιθύλιο), Ε215 (άλας Ρ-
υδροξυβενζοϊκού αιθυλίου με νάτριο), Ε218 (Ρ-υδροξυβενζοϊκό μεθύλιο), Ε219
(άλας Ρ-υδροξυβενζοϊκού μεθυλίου με νάτριο), Ε220 (διοξείδιο του θείου), Ε249
(νιτρώδες κάλιο), Ε250 (νιτρώδες νάτριο), Ε251 (νιτρικό νάτριο), Ε252 (νιτρικό
κάλιο), Ε262 (οξικό νάτριο), Ε270 γαλακτικό οξύ, Ε282 προπιονικό ασβέστιο, Ε296
(μηλικό οξύ).
Ενδεχόμενες παρενέργειες : Τοξικολογική επικινδυνότητα, καρκινογένεση,
αλλεργίες, υπερκινητικότητα, νευρικές διαταραχές, προβλήματα συμπεριφοράς,
μαθησιακές δυσκολίες, κρίσεις άσθματος, εντερικές διαταραχές, αναιμία.