Τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά χαρακτηρίζονται ως μεγάλες οικογενειακές γιορτές. Συνηθίζεται, λοιπόν, οι μέρες αυτές να γιορτάζονται με όλη την οικογένεια δηλαδή, με «εκπροσώπους» από τις παλαιότερες αλλά και τις νεότερες γενιές. Θα έλεγε κανείς ότι οι γιορτινές αυτές στιγμές προσφέρουν σε κάθε παρευρισκόμενο κάτι ξεχωριστό, κάτι διαφορετικό από το συνηθισμένο και, την ίδια στιγμή, καλύπτουν διαφορετικές ανάγκες σε κάθε ηλικία. Πιο συγκεκριμένα:
Για τα παιδιά
Δεν είναι τυχαίο με πόση νοσταλγία αναπολεί κανείς την παιδική ηλικία και το κυνηγητό γύρω-γύρω από το καλοστρωμένο με τα γιορτινά σερβίτσια και τις λιγουρευτές νοστιμιές τραπέζι της οικογένειας! Το παιδί έχει την ανάγκη να νιώσει σιγουριά και σταθερότητα, να πάρει ζεστασιά και φροντίδα και να απολαύσει την ασφάλεια μιας ισορροπημένης οικογενειακής ζωής. Στο γιορτινό οικογενειακό τραπέζι, το παιδί νιώθει ότι ανήκει σε μια ομάδα που αποκαλείται «οικογένεια», την οποία εμπιστεύεται και καρπώνεται όλα τα ψυχικά και κοινωνικά οφέλη που του προσφέρει, βοηθώντας το να ενταχθεί φυσιολογικά στην κοινωνία και να αναπτύξει μια ισορροπημένη προσωπικότητα.
Για τους έφηβους
Η εφηβεία είναι μια ιδιάζουσα περίοδος της ζωής του ατόμου. Συνήθως, συνδέεται με έντονα συναισθήματα, δυνατές συγκινήσεις, τάση για εξερεύνηση, περιέργεια, κυκλοθυμισμό, εκρήξεις θυμού, αμφισβήτηση, άρνηση και «επαναστατική» διάθεση. Ο έφηβος, αναζητά ανακούφιση και ηρεμία, κάποιες σταθερές αξίες δυνατές στο χρόνο οι οποίες θα τον συντροφεύουν και στην ενήλικη ζωή. Η οικογενειακή συγκέντρωση γύρω από το γιορτινό τραπέζι του προσφέρει την αίσθηση της συνέχειας αλλά και της σταθερότητας. Του δίνεται η ευκαιρία να επικοινωνήσει με όλα τα μέλη και να πάρει μια γεύση από τις υποχρεώσεις της ενήλικης και οικογενειακής ζωής. Το γιορτινό οικογενειακό γεύμα του υπενθυμίζει τη σημαντικότητα της οικογένειας, τον ταξιδεύει στην παιδική ηλικία και του επισημαίνει πόσο διαφορετικός είναι στο εδώ και το τώρα!
Για τους ενήλικες
Όταν πια το άτομο ενηλικιωθεί, αξιολογεί διαφορετικά τις παραδόσεις και τις οικογενειακές συναθροίσεις. Ο ρόλος του ενήλικα έχει πια διττή σημασία…Από τη μια, έχει χρέος να προστατεύσει και να μεταφέρει στη δική του οικογένεια με ασφάλεια ό,τι κληροδότησε από τη προηγούμενη γενιά και από την άλλη, να εξασφαλίσει τη δική του γνησιότητα προκειμένου να αφήσει την προσωπική του σφραγίδα ως κληρονομιά στα δικά του παιδιά. Με τον τρόπο αυτό, διαμορφώνεται η ιστορική ταυτότητα μιας οικογένειας η οποία περνάει από γενιά σε γενιά και όσο παλιώνει, τόσο πιο βαθειά ριζώνει. Το οικογενειακό τραπέζι, του δίνει την ευκαιρία να επιβεβαιώσει το ρόλο του στο παρόν επιπλέον όμως, του ξυπνά μνήμες – ή ακόμα και συμπεριφορές – μικρότερης ηλικίας!
Για τους ηλικιωμένους
Οι παππούδες και οι γιαγιάδες παίζουν σημαντικό ρόλο στο γιορτινό οικογενειακό τραπέζι. Είναι οι «δημιουργοί» της οικογένειας και τώρα πια είναι σε θέση να την απολαύσουν με ηρεμία και περηφάνια. Είναι οι στιγμές αυτές που έχουν την ευκαιρία να συμβουλέψουν τους νεότερους, να διηγηθούν ιστορίες από τη ζωή τους, να γκρινιάξουν, να γελάσουν ή και να δακρύσουν…Απολαμβάνουν την επικοινωνία τους με την οικογένειά τους και βαθιά μέσα τους αναβιώνουν τον παλιό τους ρόλο, όταν ήταν εκείνοι οι πρωταγωνιστές της διοργάνωσης των γιορτινών οικογενειακών τραπεζιών!
