Νόσος Crohn : Τι είναι και πως προκαλείται

ΓΕΝΙΚΑ

Πρόκειται για τη νόσο που μπορεί να προσβάλλει οποιοδήποτε τμήμα του πεπτικού σωλήνα, αλλά στην πλειονότητα των ασθενών εντοπίζεται στο τέλος του λεπτού ή του παχέος εντέρου. Στην πάθηση αυτή το τοίχωμα ενός ή περισσοτέρων τμημάτων του πεπτικού συστήματος πρήζεται, ερεθίζεται και φουσκώνει, με αποτέλεσμα να εμποδίζει την ομαλή διαδικασία της πέψης και να εξαντλεί τον οργανισμό. Τα συμπτώματά της μοιάζουν με αυτά της ελκώδους κολίτιδας και παρουσιάζονται κυρίως σε άτομα γυναικείου φύλου και ηλικίας 30-40 ετών, χωρίς ωστόσο να αποκλείεται το ενδεχόμενο εμφάνισής τους και σε βρέφη ή παιδιά.

Η νόσος του Crohn συνιστά ισόβια πάθηση, που δεν μπορεί να θεραπευτεί, μπορεί όμως να ελεγχθεί. Η πιο συχνή επιπλοκή της είναι η δημιουργία συριγγίων, τα οποία διαπερνούν το έντερο με ενδεχόμενο να καταλήξουν ακόμη και στην επιφάνεια του δέρματος κοντά στον πρωκτό.

Εάν πάσχετε από τη νόσο του Crohn για περισσότερο από 20 χρόνια, πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και να κάνετε τακτικούς ελέγχους, διότι υπάρχει περίπτωση να αναπτυχθεί καρκίνος του παχέος εντέρου.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

•Πόνοι στην περιοχή της κοιλιάς

•Διάρροια

•Τάση για εμετό και δυσκοιλιότητα (ορισμένες φορές)

•Αίσθημα κόπωσης που μπορεί να εξελιχθεί σε λήθαργο

•Πυρετός

•Απώλεια όρεξης και βάρους

•Αρθρίτιδα

•Καθυστέρηση στην ανάπτυξη

  (όταν πρόκειται για παιδιά)

ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΓΙΑΤΡΟ ΣΑΣ ΟΤΑΝ…

•Έχετε κρίση κοιλιακού πόνου, πυρετό και τάση για κένωση και αποβολή αερίων.

•Έχετε υποστεί επέμβαση ειλεοστομίας και παρουσιάσετε διάρροια για μεγάλο χρονικό διάστημα.

•Παρουσιάσετε τα παραπάνω συμπτώματα σε συνδυασμό με εμετό.

ΑΙΤΙΕΣ

Η αιτία της νόσου του Crohn εξακολουθεί να παραμένει αβέβαιη. Δεν πρόκειται για μολυσματική ασθένεια, αλλά για αυτοάνοση διαταραχή, καθώς το πιθανότερο είναι να την προκαλεί το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα. Δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για το αν η νόσος του Crohn οφείλεται στο στρες ή την ανησυχία, ωστόσο όταν ο ασθενής είναι σε κακή ψυχολογική κατάσταση, δυσκολεύεται περισσότερο να αντιμετωπίσει με επιτυχία τυχόν εξάρσεις της νόσου.

Είναι ήδη γνωστό ότι οι καπνιστές διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου του Crohn από τους μη καπνιστές και μάλιστα τις περισσότερες φορές η πορεία τους είναι χειρότερη αν συνεχίσουν το κάπνισμα.

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ

Η διάγνωση της νόσου του Crohn γίνεται κυρίως με:

•Κολονοσκόπηση ( αν το πρόβλημα είναι στο παχύ έντερο ή στον τελικό ειλεό ).

•Ειδική ακτινογραφία του λεπτού εντέρου αν πάσχει το λεπτό έντερο.

•Γαστροσκόπηση στις περιπτώσεις που υπάρχει υποψία για προσβολή του στομάχου.

•Αξονική τομογραφία στην κοιλιά.

•Ειδική ακτινογραφία του παχέος εντέρου.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η νόσος του Crohn ανήκει στις ασθένειες που δε μπορούν να θεραπευτούν. Η συμβατική ιατρική αποσκοπεί στον έλεγχο της νόσου και την αντιμετωπίζει ακολουθώντας τρία κυρίως στάδια: φαρμακευτική αγωγή και δίαιτα, νοσηλεία σε νοσοκομείο και χειρουργική επέμβαση. Οι εναλλακτικές μέθοδοι μπορούν απλώς να μειώσουν τις ενοχλήσεις του εντέρου και να ανακουφίσουν κάπως τον ασθενή.

ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Η συμβατική ιατρική απαιτεί συνεργασία με το γιατρό προκειμένου αυτός ανάλογα με τα συμπτώματα, να καταλήξει στον κατάλληλο συνδυασμό φαρμάκων και δόσεων. Στην περίπτωση εκείνη που προσβάλλονται από τη συγκεκριμένη νόσο παιδιά, η συμβατική ιατρική προτείνει τη λήψη συμπληρωμάτων σε υγρή μορφή και πλούσιων σε πρωτεΐνες και θερμίδες με σκοπό την φυσιολογική ανάπτυξη.

Βάση των συμβατικών ιατρικών μεθόδων θεραπείας αποτελεί η σουλφασαλαζίνη, η οποία μπορεί να λαμβάνεται επί μονίμου βάσεως, για πολλά χρόνια χωρίς διακοπή, σε συγκεκριμένη όμως δόση ανάλογα με τα συμπτώματα και την κατάσταση του ασθενή. Συχνά, μπορεί να συνδυαστεί με στεροειδή, όπως είναι η πρεδνιζόνη, αν και αρκετοί είναι οι γιατροί που αποφεύγουν τη χορήγησή τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, εξαιτίας της πιθανής πρόκλησης παρενεργειών. Προκειμένου να αποφευσχθεί η λήψη κορτικοστεροειδών, συχνά χορηγούνται ανοσοκατασταλτικά όπως η αζαθιοπρίνη, ενώ όταν τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κρίση διάρροια χορηγούνται αντιδιαρροϊκά με κωδεϊνη.

Νοσηλεία σε νοσοκομείο θα χρειαστεί όταν η διάρροιά σας είναι αρατεταμένη και συνδυάζεται με απώλεια βάρους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το πιο πιθανό είναι να λάβετε ενδοφλεβίως στεροειδή, ενώ δεν αποκλείεται να γίνεται με τον ίδιο τρόπο και η σίτισή σας, προκειμένου να ξεκουραστεί το έντερο.

Στην περίπτωση εκείνη, τέλος, που ο ασθενής δεν ανταποκριθεί στη θεραπεία, ενδείκνυται χειρουργική επέμβαση για αφαίρεση του εντερικού τμήματος που έχει καταστραφεί και διατήρηση του υγιούς.

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ

Όπως προαναφέρθηκε, οι εναλλακτικές μέθοδοι θεραπείας μπορούν απλώς να μειώσουν τις ενοχλήσεις του εντέρου και να ανακουφίσουν τον ασθενή από τα συμπτώματα, χωρίς τη χρήση των ιατρικών συμβατικών μεθόδων θεραπείας. Οι κυριότερες εναλλακτικές μέθοδοι που συμβάλλουν στην επίτευξη αυτού του σκοπού είναι οι ακόλουθες:

•Φυτοθεραπεία: συνίσταται στη χρήση του φλοιού ενός είδους φτελιάς, της νερομολόχας, του χαμομηλιού και της αλόης, με τα οποία μπορείτε να φτιάξετε ροφήματα που δρουν καταπραϋντικά στις φλεγμονές.

•Βελονισμός: όταν τα συμπτώματα παραπέμπουν σε οξεία διάρροια, χρησιμοποιούνται σημεία κοντά στον αφαλό, ενώ όταν οι διαταραχές του εντέρου είναι χρόνιες, επιλέγονται σημεία των μεσημβρινών του ήπατος, του σπλήνα ή των νεφρών.

•Ομοιοπαθητική: ανάλογα με τα συμπτώματα και την ιδιοσυγκρασία του ασθενή, ο ομοιοπαθητικός γιατρός προβαίνει σε χορήγηση φαρμάκων, όπως είναι το Mercurius corrosives, το Arsenicum aibum και το Podophyllum.

•Ψυχοσωματική ιατρική: συνίσταται σε εφαρμογή μεθόδων που χαλαρώνουν το σώμα, όπως είναι ο διαλογισμός, η γιόγκα και οι διάφορες τεχνικές χαλάρωσης, οι οποίες συμβάλλουν στην ομαλή λειτουργία του εντέρου και στη μείωση της διάρροιας και του πόνου. Αρκετά αποτελεσματικός για την επίτευξη του ίδιου σκοπού κρίνεται επίσης και ο θεραπευτικός διαλογισμός.

•Ρεφλεξολογία: συνίσταται σε μαλάξεις των κάτω άκρων που αντιστοιχούν στο ήπαρ, στα επινεφρίδια, στο κάτω τμήμα της σπονδυλικής στήλης, στο διάφραγμα καις τη χοληδόχο κύστη.

•Διατροφή: μια σωστή και ισορροπημένη διατροφή είναι πάντα ωφέλιμη για τον οργανισμό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, μπορείτε να ακολουθήσετε τις ακόλουθες συμβουλές:

*Πιείτε φρέσκο χυμό από πράσινα φυλλώδη λαχανικά με υψηλή περιεκτικότητα σε χλωροφύλλη, όπως είναι το λάχανο ή ζωμό από φύκια.

*Χρησιμοποιήστε ταμπλέτες με χλωρέλα.

*Ακολουθήστε μια διατροφή πλούσια σε ίνες και πρωτεΐνη και φτωχή σε λιπαρά.

*Φροντίστε να λαμβάνετε βιταμίνες Α και Β, καθώς επίσης ασβέστιο, μαγνήσιο, ψευδάργυρο και χαλκό.

*Εφοδιάστε τον οργανισμό σας με λιπαρά οξέα Ω-3, φλαβονοειδή και κερκετίνη, τα οποία μειώνουν τη φλεγμονή.

*Τρώτε κομμάτια σέλινου, που συμβάλλουν στην γρήγορη πρόσληψη επιπλέον φυτικών ινών.

Πώς να ζείτε με την ειλεοστομία

Μετά την επέμβαση αφαίρεσης του κατεστραμμένου τμήματος του εντέρου, το κομμένο άκρο του λεπτού εντέρου μεταφέρεται προς το κάτω μέρος της κοιλιάς, όπου σχηματίζεται με την εγχείρηση ένα άνοιγμα, απ’ όπου θα αποβάλλονται τα κόπρανα. Στο σημείο αυτό τοποθετείται ένα πλαστικό σακουλάκι, στο οποίο συγκεντρώνονται τα απόβλητα του εντέρου. Η συχνότητα αλλαγής του σάκου εξαρτάται από τον ασθενή. Άλλοι πρέπει να τον αλλάζουν καθημερινά ενώ άλλοι μια φορά τη βδομάδα. Προκειμένου να καταπολεμήσετε τη δυσάρεστη οσμή, μπορείτε να προσθέσετε στο σάκο ένα δισκίο ασπιρίνης ή λίγη μαγειρική σόδα.

Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, ο σάκος αυτός δεν επηρεάζει πολύ τη φυσιολογική ζωή των ασθενών, καθώς μπορούν να κάνουν ό,τι και πριν. Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγη προσοχή στην κατανάλωση ορισμένων τροφών, όπως είναι το ποπ-κορν και τα ινώδη λαχανικά, τα οποία καλό είναι να αποφεύγονται διότι ενδέχεται να φράξουν το άνοιγμα.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΦΥΔΑΤΩΣΗ!

Οι επαναλαμβανόμενες διάρροιες μπορεί να προκαλέσουν αφυδάτωση. Για το λόγο αυτό επιβάλλεται να πίνετε αρκετά ποτήρια νερό με ½ κ. γλυκού αλάτι ή μαγειρική σόδα. Επειδή τα παιδιά έχουν μεγαλύτερη τάση για αφυδάτωση, πρέπει να εξτάζονται όσο το δυνατόν πιο άμεσα από τον γιατρό, διότι μπορεί να προκληθούν προβλήματα στο πεπτικό σύστημα. Όσο για τους ηλικιωμένους, λάβετε υπόψη σας ότι η αφυδάτωση μπορεί να προκαλέσει γεροντική άνοια.