Ιγμορίτιδα είναι η κάθε φλεγμονή που δημιουργείται στους παραρρίνιους κόλπους, δηλαδή στις οστικές κοιλότητες που υπάρχουν γύρω από τη μύτη. Οι κόλποι αυτοί ονομάζονται ιγμόρεια και καλύπτονται από τον ίδιο βλεννογόνο που σκεπάζει το εσωτερικό της μύτης. Από την πλευρά τους και τα ιγμόρεια παράγουν βλέννα, η οποία παροχετεύεται προς τη μύτη. Παρασύρει μαζί της κάθε μικροοργανισμό και σωματίδιο και τελικά καταλήγει στο στομάχι, όπου καταστρέφεται από τα γαστρικά υγρά.
Με λίγα λόγια, ιγμορίτιδα είναι η φλεγμονή των ιγμόρειων που ακολουθεί συνήθως κάποιο κοινό κρυολόγημα, γρίπη ή κρίση αλλεργικής ρινίτιδας, με έντονο οίδημα του ρινικού βλεννογόνου και αυξημένη παραγωγή βλέννας. Όταν το "κοινό" κρυολόγημα ή η γρίπη διαρκεί περισσότερο από επτά ημέρες και η απλή βλέννα μετατρέπεται σε πηκτό δύσοσμο πρασινοκίτρινο υγρό, τότε είναι πολύ πιθανόν να δημιουργήθηκε ιγμορίτιδα. Αν η ιγμορίτιδα δεν αντιμετωπιστεί σωστά ή ολοκληρωμένα, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να γίνει χρόνια.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Κύρια συμπτώματα της ιγμορίτιδας είναι τα ακόλουθα:
- Έντονο οίδημα του βλεννογόνου και αυξημένη παραγωγή βλέννας. Το οίδημα αυτό εμποδίζει την παροχέτευση της βλέννας, με αποτέλεσμα να δημιουργείται αίσθημα βάρους στο κεφάλι και «βουλωμένων» αυτιών.
- Πράσινο, δύσοσμο και πυώδες υγρό από τη μύτη, σε περίπτωση που η ιγμορίτιδα οφείλεται σε κάποιο μικρόβιο.
- Πιθανός πυρετός και πονόδοντος.
- Πόνοι ανάμεσα στα μάτια, στο πίσω μέρος του κεφαλιού, πάνω από τα δόντια ή ακόμα και σε ολόκληρο το πρόσωπο.
- Ρινική απόφραξη και δυσκολία αναπνοής από τη μύτη.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΑΜΕΣΑ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΣΑΣ ΟΤΑΝ…
- Η ιγμορίτιδα επεκταθεί και εξελιχθεί σε φλεγμονή γύρω από τα μάτια. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να βλάψει τα μάτια και τα νεύρα του προσώπου.
- Όταν η ιγμορίτιδα επιμένει για περισσότερο καιρό από το φυσιολογικό.
- Όταν η ιγμορίτιδα παρουσιάζεται τουλάχιστον τρεις φορές τον χρόνο.
ΑΙΤΙΕΣ
Η ιγμορίτιδα εμφανίζεται συνήθως μετά από μία ιογενή λοίμωξη του αναπνευστικού λόγω κρυολογήματος ή γρίπης, μία αλλεργία στη σκόνη, στο τρίχωμα των ζώων, σε κάποια τροφή, μία μόλυνση από τα δόντια ή μια αλλαγή στην ατμοσφαιρική πίεση, για παράδειγμα στις καταδύσεις ή στο αεροπορικό ταξίδι.
Η ιγμορίτιδα, επίσης, μπορεί να είναι αποτέλεσμα μίας δομικής ανωμαλίας της μύτης.
Όταν το εσωτερικό των ρουθουνιών αυξηθεί σε όγκο, η δίοδος από τα ιγμόρεια ως τη μύτη ίσως διακοπεί, με αποτέλεσμα το υγρό από τα ιγμόρεια να μη μπορεί να εξέλθει και να προκαλεί πίεση, πόνο, πονοκέφαλο και πυρετό.
Επίσης, συχνά η ιγμορίτιδα οφείλεται σε ρινικούς πολύποδες που ενδέχεται να αναπτυχθούν στη μύτη και προκαλούν δυσκολία στην αναπνοή. Τέλος, προδιάθεση σε ιγμορίτιδα μπορούν να προκαλέσουν διάφορες παθήσεις, όπως ο διαβήτης, η λοίμωξη από το AIDS, η αμυγδαλίτιδα ή τα «κρεατάκια».
ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ
Η σωστή διάγνωση απαιτεί τη λήψη σωστού και λεπτομερούς ιστορικού, τη επαρκή γνώση των συμπτωμάτων και τη φυσική εξέταση. Κάποιες φορές ο γιατρός μπορεί να ζητήσει να γίνει κάποια ειδική εξέταση με φωτισμό του εσωτερικού της μύτης ή ακτινογραφία των κόλπων του προσώπου, χωρίς όμως να είναι βέβαιος ο εντοπισμός της φλεγμονής. Ο γιατρός προβαίνει στην χορήγηση της κατάλληλης κατά τη γνώμη του θεραπείας και στην περίπτωση που αυτή δε φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, προχωράει σε άλλες εξετάσεις. Χρήσιμη τέλος μπορεί να αποδειχθεί η ενδοσκόπηση των κόλπων από ειδικό ωτορινολαρυγγολόγο καθώς επίσης και η αξονική τομογραφία, χωρίς να είναι πάντα αξιόπιστη.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η θεραπεία θα εξαρτηθεί από τη διάγνωση και είναι δυνατόν να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, χειρουργική επέμβαση ή συνδυασμό και των δύο. Η οξεία φλεγμονή αντιμετωπίζεται κυρίως με φαρμακευτική αγωγή, ενώ η χρόνια με χειρουργική επέμβαση και φυσικά υπάρχουν και οι εναλλακτικές μέθοδοι θεραπείας στις περιπτώσεις εκείνες που τα συμπτώματα έχουν την αιτία εμφάνισής τους σε κάποια αλλεργία ή ημικρανία.
ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ
Για την υιοθέτηση οποιασδήποτε θεραπευτικής αγωγής, απαιτείται η προηγούμενη επιβεβαίωση της ιγμορίτιδας, καθώς διακρίνεται δύσκολα από άλλες παρεμφερείς παθήσεις, όπως άσθμα ή πονοκέφαλο. Κατά κανόνα χορηγούνται αντιβιοτικά, Αρκετά αποτελεσματικά στη μείωση της φλεγμονής και του οιδήματος είναι τα στεροειδή σε μορφή εισπνοών. Τα ρινικά σπρέι, όπως η οξυμεταζολίνη καλό είναι να αποφεύγονται διότι αν χρησιμοποιηθούν για περισσότερες από τρεις ημέρες, μπορεί να προκαλέσουν εθισμό. Πρέπει, επίσης να αποφεύγονται τα φάρμακα που περιέχουν γουαϊφενεσίνη και τα αντισταμινικά.
Η θεραπεία της οξείας ιγμορίτιδας διαρκεί συνήθως 1-2 εβδομάδες, ενώ της χρόνιας λίγο παραπάνω. Πλύσεις και χειρουργική επέμβαση συνιστώνται στις περιπτώσεις εκείνες που η ιγμορίτιδα γίνει χρόνια και τα φάρμακα δε βοηθήσουν. Κατά κανόνα οι γιατροί προτιμούν την αντροστομία, έναν τύπο χειρουργικής τεχνικής με σκοπό τη βελτίωση της παροχέτευσης ή ενδοσκοπική χειρουργική των κόλπων του προσώπου για διάνοιξη των διόδων και αφαίρεση νεκρών κυττάρων. Οι μοναδικές και σπάνιες παρενέργειες που μπορεί να έχει η τελευταία τακτική είναι η πρόκληση μηνιγγίτιδας και η τύφλωση.
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ
Οι εναλλακτικές μέθοδοι θεραπείας στοχεύουν στην ανακούφιση από τον πόνο, στην καταπολέμηση των λοιμώξεων και κατά συνέπεια στην τόνωση του ανοσοποιητικού συστήματος. Πιο συγκεκριμένα:
► Πίεση: δοκιμάστε να πιέσετε με ήπιο τρόπο το πρόσωπο και τα χέρια και θα ανακουφιστείτε από τον πόνο.
► Βελονισμός: συνίσταται σε διέγερση των σημείων στα αυτιά, κυρίως στα επινεφρίδια, στο εσωτερικό της μύτης και στους πνεύμονες.
► Αρωματοθεραπεία: συνιστά εισπνοές με ευκάλυπτο, θυμάρι και μέντα, καθώς επίσης καθαρισμό ή μαλάξεις με έλαιο από πικρό πορτοκάλι ή λεβάντα.
► Κινέζικα βότανα: συνιστά κάποιο συμφορητικό από εφέδρα είτε πρόκειται για οξεία – λοιμώδη, είτε πρόκειται για χρόνια ή αλλεργική ιγμορίτιδα. Βοηθούν επίσης το αγιόκλημα, η φλούδα από μανταρίνι, ο καρπός ξάνθιου και μανόλιας και ο βολβός φριτιλάριας.
► Φυτοθεραπεία: προτείνει: βρομελαϊνη για μείωση της φλεγμονής, του πονοκεφάλου και της δυσκολίας στην αναπνοή.
-Εχινάκεια και σκόρδο για τόνωση του ενοχοποιητικού συστήματος.
-Γαρίφαλλο και τζίντζερ για ανακούφιση.
-Άνθη ζαμπούκου, ευφράσια, νερομολόχα και σολιντάγκο για μείωση της παραγωγής βλέννας.
► Ομοιοπαθητική: ανάλογα με τα συμπτώματα ο ομοιοπαθητικός γιατρός χορηγεί Kali bichromicum σε οξεία ιγμορίτιδα με παχιά βλέννα, Mercurius vivus για ιγμορίτιδα με έντονο πόνο, εναλλαγές ψύχους και ζέστης και κιτρινοπράσινες βλέννες, Nux vomica για οξεία ιγμορίτιδα με πονοκέφαλο, φτάρνισμα και καταρορή και τέλος Pulsatilla για ιγμορίτιδα με παχιές βλέννες, ανορεξία και απουσία δίψας.
► Διατροφή: καλό είναι η διατροφή σας να είναι πλούσια σε φρούτα και λαχανικά, καθώς επίσης σε βιταμίνη C και Α, ψευδάργυρο και βιοφλαβονοειδή, ενώ δεν πρέπει να παραλείπετε την κατανάλωση άφθονων υγρών.
► Εισπνοές ατμού: συνιστώνται για διάνοιξη των κόλπων.
► Ζεστές κομπρέσες στη μύτη συνιστώνται, επίσης με σκοπό τη διάνοιξη των κόλπων του προσώπου.
ΠΡΟΛΗΨΗ
Αν και είναι δύσκολη υπόθεση, έχει τη δυνατότητα να μειώσει το ενδεχόμενο λοίμωξης των κόλπων του προσώπου. Γι αυτό καλό είναι:
- Να αποφεύγετε το κάπνισμα
- Να αποφεύγετε τις αλλεργιογόνες ουσίες
- Να αποφεύγετε τη συναναστροφή με άτομα που πάσχουν από ιγμορίτιδα
- Να ανυψώνετε το κεφάλι σας όταν κοιμάστε
- Να κάνετε υγιεινή διατροφή και να έχετε γενικά υγιεινή ζωή.
- Να ασκείστε σωματικά
- Να προσέχετε τη χρήση αποσυμφορητικών κυρίως όταν πάσχετε από υπέρταση, αρρυθμίες ή γλαύκωμα.
