Πολύ μεγάλη συζήτηση γίνεται για το συγκεκριμένο θέμα, με κάποιους επιστήμονες να υποστηρίζουν ότι ο καθαρός αέρας και ιδιαίτερα η επαφή με τον ήλιο σκοτώνει τον COVID-19. Κάποιοι άλλοι αντίθετα ισχυρίζονται ότι δεν είναι αποδεδειγμένο επιστημονικά, αν και όλοι συμφωνούν στο ότι πρέπει να αερίζουμε επαρκώς τα σπίτια μας ή τα γραφεία μας, ενώ με αγωνία περιμένουμε την άνοιξη για πιο ζεστές μέρες.
Βρήκαμε μία πολύ ενδιαφέρουσα δημοσίευση, του ειδικού σε θέματα υγείας Richard Hobday, δημοσιευμένο στο www.medium.com, με τίτλο: “Coronavirus and the sun: a lesson from the 1918 influenza pandemic”.
Στη δημοσίευση αυτή («Ένα μάθημα από την πανδημία του 1918») αναφέρει ότι μία «τεχνική» αντιμετώπισης της γρίπης τότε ήταν ο συνδυασμός φρέσκου αέρα και ήλιου. Πιο συγκεκριμένα οι γιατροί έβγαζαν τους ασθενείς έξω στο φως του ήλιου και διαπίστωσαν πως υπήρξε μείωση των θανάτων αλλά και των λοιμώξεων μεταξύ του νοσηλευτικού προσωπικού. Εν ολίγοις συμπέραναν ότι ο υπαίθριος αέρας είναι ένα φυσικό αντιμικροβιακό, όπως και το φως του ήλιου ένα φυσικό μικροβιοκτόνο.
Ούτως ή άλλως γνωρίζουμε ότι ο κακός αερισμός των εσωτερικών χώρων και ο συνωστισμός ευνοούν την ανάπτυξη λοιμώξεων.
Χαρακτηριστική είναι η αναφορά (όταν η ισπανική γρίπη μετακόμισε στις ΗΠΑ) από έναν γιατρό του Νοσοκομείου της Βοστόνης, ότι η μέθοδος αυτή της «υπαίθριας νοσηλείας» μείωσε τους θανάτους των νοσοκομειακών ασθενών από 40% σε 13%!
Επίσης είναι βασικό ότι η έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία ενεργοποιεί τη δημιουργία βιταμίνης D, βασικής βιταμίνης για την ορθή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Αν θέλετε να τη διαβάσετε, πατήστε το link παρακάτω:
