Κολίτιδα : Στάδια και θεραπεία

ΓΕΝΙΚΑ

Ο όρος κολίτιδα περιλαμβάνει τις φλεγμονώδεις νόσους του παχέος εντέρου, όπως τη νόσο του Chron, τη χρόνια ελκώδη πρωκτίτιδα, την ισχαιμική κολίτιδα, που προσβάλλει κυρίως άτομα μεγάλης ηλικίας, και μία χρόνια κολίτιδα, την ελκώδη.

Η ελκώδης κολίτιδα προκαλεί στο παχύ έντερο μικρά έλκη με εξάρσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε συνδυασμό με κενώσεις που φέρουν αίμα ή διάρροιες. Συνήθως, προσβάλλει άτομα νεαρής ηλικίας και ενδέχεται να συνδέεται με διαταραχές της όρασης ή των αρθρώσεων. Τις περισσότερες φορές η ελκώδης κολίτιδα υποτροπιάζει με σοβαρό ενδεχόμενο την πρόκληση καρκίνου στο παχύ έντερο μετά από μία δεκαετία. Υπάρχουν τρία στάδια ελκώδους κολίτιδας με βάση τη βαρύτητα των συμπτωμάτων της.

•  Το πρώτο και πιο ελαφρύ στάδιο χαρακτηρίζεται από τέσσερις περίπου καθημερινές και ενδεχομένως αιματηρές κενώσεις.

•  Το δεύτερο στάδιο χαρακτηρίζεται από πόνο στην κοιλιά, 4-8 καθημερινές αιματηρές κενώσεις σε συνδυασμό με χαμηλό πυρετό και απώλεια κιλών.

•  Το τρίτο και βαρύτερο στάδιο περιλαμβάνει έξι περίπου αιματηρές ή διαρροϊκές κενώσεις σε συνδυασμό με πυρετό σχετικά υψηλό και συμπτώματα που υποδηλώνουν αναιμία.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

•  Διάρροια συνοδευμένη από αίμα ή πύον. Τα επεισόδια έξαρσης της ελκώδους κολίτιδας ξεκινούν με έντονο αίσθημα ανάγκης για αφόδευση, χαμηλό κοιλιακό πόνο και αποβολή βλέννας και αίματος στα κόπρανα ( βλενοαιματηρές κενώσεις).

•  Κενώσεις ή διάρροια κατά τη διάρκεια της νύχτας.

•  Πυρετός, σωματική αδυναμία, απώλεια κιλών και πόνος στις αρθρώσεις, ταχυσφυγμία και πτώση της αρτηριακής πίεσης.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΑΜΕΣΑ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΣΑΣ ΟΤΑΝ…

•  Η διάρροια είναι βαριάς μορφής και επιμένει.

•  Έχετε πρωκτική αιμορραγία και τα κόπρανα περιέχουν πήγματα αίματος.

•  Έχετε υψηλό πυρετό και πόνο μεγάλης διάρκειας.

ΑΙΤΙΕΣ

Η αιτιολογία είναι άγνωστη. Θεωρείται ότι πιθανόν να υπάρχει προδιάθεση, που οδηγεί σε μία ανοσολογική αντίδραση του εντέρου σε περιβαλλοντικούς, διατροφικούς ή μικροβιακούς παράγοντες. Τα συμπτώματα είναι πολλές φορές κοινά με αυτά που παρουσιάζει κάποιος μετά τη λήψη ορισμένων αντιβιοτικών, όπως αμοξυκιλλίνη, αμπικιλλίνη, χλωραμφενικόλη, τετρακυκλίνη, κεφαλοσπορίνες κ.ά.

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ

► Μία από τις μεθόδους που εφαρμόζονται προκειμένου για τη διάγνωση της ελκώδους κολίτιδας είναι η ορθοσιγμοειδοσκόπηση, η οποία συνίσταται σε εξέταση του παχέος εντέρου με τη βοήθεια ενός εύκαμπτου σωλήνα.

► Αρκετά συχνά γίνεται και βιοψία ενός μικρού δείγματος από το τοίχωμα του παχέος εντέρου.

► Τέλος, δεν αποκλείεται ο ασθενής να υποβληθεί και σε βαριούχο υποκλυσμό, που είναι όμως επικίνδυνη εξέταση όταν η νόσος βρίσκεται σε έξαρση. Ωστόσο, στην αντίθετη περίπτωση, όταν δηλαδή η νόσος είναι σε ύφεση πρέπει να εξετασθεί ολόκληρο το παχύ έντερο.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Στόχος της κάθε θεραπείας είναι κατά κύριο λόγο η αντιμετώπιση της έξαρσης της νόσου κι έπειτα η εφαρμογή αγωγής συντήρησης με σκοπό την πρόληψη νέων κρίσεων. Εάν η κολίτιδα μείνει χωρίς θεραπεία, μπορεί να έχει σοβαρές επιπλοκές που μπορεί να αποβούν μοιραίες. Ιδιαίτερη μάλιστα προσοχή πρέπει να δίνεται στα παιδιά, με έγκαιρη επίσκεψη στο γιατρό, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι πιθανές διαρροϊκές κρίσεις.

ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Κύριος στόχος των γιατρών είναι αρχικά ο έλεγχος της φλεγμονής και η διακοπή της διάρροιας μέσω της χορήγησης ενός σωστού διαιτολογίου πλούσιου σε φυτικές ίνες και φτωχού σε λακτόζη. Πιο συγκεκριμένα, ο ασθενής πρέπει να ακολουθεί συγκεκριμένη δίαιτα και να λάβει αντιδιαρροϊκά φάρμακα όταν τα συμπτώματα που παρουσιάζει είναι χρόνια και το στάδιο της νόσου αρχικό.

Μία αντιφλεγμονώδης θεραπεία περιλαμβάνει τη χορήγηση μεσαλαμίνης σε υπόθετα ή χάπια, διάφορα κορτικοστεροειδή σε υπόθετα, χάπια ή ενδοφλέβια σκευάσματα ή διάφορα ανοσοκατασταλτικά, όπως κυκλοσπορίνη ή αζαθειοπρίνη.

Σε πιο βαριές περιπτώσεις, ίσως χρειαστεί εισαγωγή στο νοσοκομείο με διακοπή σίτισης και τοποθέτηση ρινογαστρικού σωλήνα, ακτινογραφίες κοιλίας και χειρουργική εκτίμηση. Χειρουργική επέμβαση συνιστάται όταν παρουσιάζονται επιπλοκές, όπως διάτρηση του εντέρου ή αιμορραγία ή όταν έχει αναπτυχθεί καρκίνος.

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ

Οι εναλλακτικές μέθοδοι θεραπείας μπορούν να βοηθήσουν αρκετά όταν η διάγνωση έχει αποκλείσει την ελκώδη ή άλλες μορφές κολίτιδας. Ειδικότερα:

_   Βελονισμός: μπορεί να βοηθήσει αφού έχουν προηγηθεί οι απαντήσεις του ασθενή στις ερωτήσεις του βελονιστή σχετικά με την κατάσταση της υγείας του. Με τον τρόπο αυτό, ο βελονιστής θα διεγείρει τα κατάλληλα σημεία προκειμένου να ανακουφίσει τον ασθενή του.

_  Φυτοθεραπεία: αρκετά αποτελεσματικός αποδεικνύεται ένας συνδυασμός νευρομολόχας, ενός είδους φτελιάς και γερανιού.

_  Ομοιοπαθητική: συμβάλλει θετικά στην καταπολέμηση των συμπτωμάτων εκείνων που υποδηλώνουν κολίτιδα και συνίσταται στην χρήση των Arsenicum album και Nux vimica.

_  Διατροφή: καλό είναι να ακολουθήσετε μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες και λιπαρά οξέα Ω3, τα οποία περιέχονται στο ιχθυέλαιο και το λινέλαιο και να αποφύγετε τροφές ερεθιστικές του εντέρου, όπως γλακατοκομικά προϊόντα, μπαχαρικά, ξηρούς καρπούς και σπόρους.