Βλαστομυκητίαση: Η σπάνια μυκητιασική νόσος που άρχισε να διαδίδεται

by Επιστημονική Ομ...

Μια σπάνια μυκητιασική λοίμωξη που πιστεύεται ότι εμφανίζεται κυρίως στα βόρεια μεσοδυτικά και τμήματα της νοτιοανατολικής είναι πιο συχνή σε άλλες περιοχές των ΗΠΑ από ό,τι αναμενόταν, διαπιστώνει νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε πριν λίγες μέρες.

Η ασθένεια, που ονομάζεται βλαστομυκητίαση, μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστεί, εν μέρει επειδή μπορεί να μοιάζει με άλλες λοιμώξεις του αναπνευστικού. Και όσο περισσότερο παραμένει αδιάγνωστο, τόσο πιο δύσκολο είναι να αντιμετωπιστεί.

Η μόλυνση προκαλείται από έναν μύκητα που ονομάζεται Blastomyces dermatitidis, ο οποίος ευδοκιμεί σε βρεγμένο έδαφος και σε αποσύνθεση κορμών και φύλλων. Η βλαστομυκητίαση θεωρείται «ενδημική μυκητίαση» — ένας τύπος μυκητιακής νόσου που εμφανίζεται μόνο σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή.

Ενώ είναι πολύ γνωστό σε περιοχές γύρω από τις Μεγάλες Λίμνες, την κοιλάδα του ποταμού Οχάιο και την κοιλάδα του ποταμού Μισισιπή, είναι λίγο πιο περίεργο να εμφανιστεί η μόλυνση στο Βερμόντ, αλλά αυτό ακριβώς βρέθηκε στη νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στα Centres for Disease Control and Prevention's Emerging Infectious Diseases journal.

Η βλαστομυκητίαση είναι μια σπάνια μυκητιασική λοίμωξη που προκαλείται από τον μύκητα Blastomyces dermatitidis ή Blastomyces gilchristii. Δεν αναπτύσσουν όλοι συμπτώματα, αλλά όταν εμφανιστούν, μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό, βήχα, νυχτερινές εφιδρώσεις και πολλά άλλα. Οι γιατροί μπορεί να συστήσουν αντιμυκητιασικά φάρμακα για τη θεραπεία της βλαστομυκητίασης. Ο τύπος του αντιμυκητιασικού φαρμάκου μπορεί να εξαρτάται από τη σοβαρότητα της πάθησης.

Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις αιτίες και τα συμπτώματα της βλαστομυκητίασης. Αυτό το άρθρο εξετάζει επίσης τις επιλογές θεραπείας, τον τρόπο με τον οποίο οι γιατροί διαγιγνώσκουν την πάθηση και πολλά άλλα.

Τι προκαλεί τη βλαστομυκητίαση;

Η βλαστομυκητίαση είναι ένας τύπος μυκητιασικής λοίμωξης που εμφανίζεται όταν ένα άτομο εισπνέει σπόρια του μύκητα Blastomyces dermatitidis ή Blastomyces gilchristii. Καθώς ο μύκητας τείνει να ζει σε υγρό έδαφος και σε φύλλα ή ξύλο σε αποσύνθεση, είναι πολύ πιθανό ένα άτομο να εισπνεύσει τα σπόρια όταν εκτελεί μια δραστηριότητα που διαταράσσει το έδαφος, όπως:

σκάψιμο
ξυλεία
ανασκαφές
κατασκευές

Σε περίπου 25–30% ατόμων με βλαστομυκητίαση, η λοίμωξη θα ταξιδέψει από τους πνεύμονες σε άλλο μέρος του σώματος, συνηθέστερα στο δέρμα.

Είναι η βλαστομυκητίαση μεταδοτική;

Η βλαστομυκητίαση γενικά δεν είναι μεταδοτική. Αυτό σημαίνει ότι συνήθως δεν μεταδίδεται από ένα άτομο ή ένα ζώο σε άλλο άτομο. Ωστόσο, το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) σημειώνει ότι, σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να μεταδοθεί μέσω τραυματισμού από βελόνα, δαγκώματος ή σεξουαλικής επαφής.

Ποια είναι τα συμπτώματα της βλαστομυκητίασης;

Περίπου το 50% των ατόμων που αναπτύσσουν βλαστομυκητίαση θα εμφανίσουν συμπτώματα. Συνήθως απαιτούνται από 3 εβδομάδες έως 3 μήνες μετά την έκθεση για να εμφανιστούν τα συμπτώματα, αν και μπορεί να ξεκινήσουν πριν ή μετά από αυτό το διάστημα.

Όταν εμφανιστούν συμπτώματα, μπορεί να περιλαμβάνουν:

βήχα
πυρετό
πόνο στις αρθρώσεις
Μυϊκοί πόνοι
νυχτερινές εφιδρώσεις
κρυάδα
ανεξήγητη απώλεια βάρους
κούραση
πόνος στο στήθος
αιμόπτυση ή βήχας με αίμα από την αναπνευστική οδό
δερματικές βλάβες, όπως έλκη ή φουσκάλες

Πώς διαγιγνώσκουν οι γιατροί τη βλαστομυκητίαση;

Για να βοηθήσει στην επίτευξη ακριβούς διάγνωσης, ένας γιατρός μπορεί να ξεκινήσει λαμβάνοντας ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό, κάνοντας ερωτήσεις σχετικά με τα συμπτώματα και πραγματοποιώντας φυσική εξέταση.

Καθώς η βλαστομυκητίαση είναι πιο διαδεδομένη στις Νότιο Κεντρικές, Νοτιοανατολικές και Μεσοδυτικές πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών, ένας γιατρός μπορεί επίσης να κάνει ερωτήσεις σχετικά με το πρόσφατο ταξιδιωτικό ιστορικό ενός ατόμου.

Στη συνέχεια, μπορούν να παραγγείλουν διάφορες εξετάσεις για να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση ή να αποκλείσουν άλλες πιθανές αιτίες. Οι δοκιμές μπορούν να περιλαμβάνουν:

ακτινογραφια θωρακος
αξονική τομογραφία πνευμόνων
βιοψία ιστού
συλλογή υγρού από την αναπνευστική οδό

Ποιες είναι οι θεραπείες για τη βλαστομυκητίαση;

Για άτομα με ήπιες έως μέτριες περιπτώσεις βλαστομυκητίασης, οι γιατροί συστήνουν συνήθως το αντιμυκητιασικό φάρμακο ιτρακοναζόλη. Οι γιατροί μπορεί να συστήσουν αμφοτερικίνη Β σε σοβαρές περιπτώσεις ή εάν η λοίμωξη έχει εξαπλωθεί πέρα από τους πνεύμονες σε άλλα μέρη του σώματος. Σύμφωνα με το CDC, η θεραπεία για τη βλαστομυκητίαση μπορεί να κυμαίνεται από 6 μήνες έως 1 έτος.

Είναι δυνατή η πρόληψη της βλαστομυκητίασης;

Η CDCT συνιστά στα άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα να αποφεύγουν δραστηριότητες που διαταράσσουν το έδαφος σε περιοχές όπου η πάθηση είναι πιο κοινή. Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές της βλαστομυκητίασης;

Υπάρχουν διάφορες πιθανές επιπλοκές της βλαστομυκητίασης, συμπεριλαμβανομένων:

εξάπλωση της λοίμωξης σε άλλα μέρη του σώματος
αποστήματα
δερματικές πληγές
λοιμώξεις των οστών
εμπλοκή του κεντρικού νευρικού συστήματος

Η λήψη μιας ακριβούς διάγνωσης και η έναρξη ενός κατάλληλου σχεδίου θεραπείας όσο το δυνατόν νωρίτερα μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου επιπλοκών.

Συμπέρασμα

Η βλαστομυκητίαση είναι ένας τύπος μυκητιασικής λοίμωξης που εμφανίζεται μετά από έκθεση στον μύκητα Blastomyces dermatitidis ή Blastomyces gilchristii. Ένα άτομο μπορεί να αναπτύξει την πάθηση εάν λάβει μέρος σε δραστηριότητες που διαταράσσουν το έδαφος, ιδιαίτερα σε μέρη των ΗΠΑ όπου ο μύκητας είναι πιο κοινός.

Τα συμπτώματα της βλαστομυκητίασης περιλαμβάνουν βήχα, πυρετό, πόνο στις αρθρώσεις και τους μύες και πολλά άλλα. Οι γιατροί συστήνουν συνήθως αντιμυκητιασικά φάρμακα για τη θεραπεία της πάθησης.

Ένα άτομο θα πρέπει να επικοινωνήσει με έναν γιατρό εάν υποψιάζεται ότι έχει βλαστομυκητίαση. Ο γιατρός μπορεί να παραγγείλει διάφορες εξετάσεις για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση και να συμβουλεύσει για τις κατάλληλες θεραπείες.

Πηγές